Rozliczenie podatku od sprzedaży złota zależy od tego, czy jest to jednorazowa, czy wielokrotna transakcja.
Osoby, które zakupiły złoto – sztabki, monety – i czekają na dalszy wzrost jego wartości, mogą nie rozliczać podatku. Sam wzrost wartości złota nie podlega opodatkowaniu. Obowiązek podatkowy może jednak pojawić się u osób, które zakupiły złoto i chcą w krótkim czasie realizować zyski. Ryzyko zapłaty podatku może powstać również w sytuacji, gdy podatnik często nabywa i sprzedaje kruszec.
Jak mówi Katarzyna Ryszard, doradca podatkowy, w sytuacji gdy osoba prywatna nabywa kruszec w celach zarobkowych z zamiarem sprzedaży z zyskiem i na dużą skalę, wówczas należy uznać, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą.
– Osiągnięty ze sprzedaży złota dochód podlega PIT na zasadach ogólnych, bez względu na formę sprzedaży, tj. czy jest to sprzedaż tradycyjna, czy internetowa, np. na aukcjach – dodaje Katarzyna Ryszard.
Natomiast gdy podatnik sprzedał raz złoto albo sporadycznie, np. poprzez aukcje internetowe, to takie czynności nie stanową działalności gospodarczej. Takie czynności nie powinny być kwalifikowane jako działalność gospodarcza.
– W takim przypadku, jeśli podatnik sprzedał złoto przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, to powstanie dla niego przychód z odpłatnego zbycia rzeczy – mówi Katarzyna Ryszard.
Opodatkowanie tego przychodu następuje na ogólnych zasadach – według skali podatkowej, poprzez wykazanie w rocznym zeznaniu podatkowym PIT i zsumowanie z pozostałymi dochodami uzyskanymi z innych źródeł, np. z umowy o pracę, renty. Dochodem jest różnica pomiędzy przychodem ze sprzedaży złota a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy. Kosztem może więc być cena zakupu.
Osoby, które kupiły złoto na górce i następnie je sprzedały po niższej cenie w obawie przed dalszymi spadkami, nie będą jednak mogły rozliczyć strat z takiej transakcji. Przykładowo w ciągu trzech dni cena za uncję spadła o mniej więcej 200 dolarów amerykańskich. Straty będą mogły rozliczyć osoby, które takie czynności wykonują w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedsiębiorcy mogą o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć jednak 50 proc. kwoty tej straty.