Podatnik nie może powoływać się na ochronę praw nabytych, gdy cofnięto zwolnienie z podatku od nieruchomości, które nie spełniało warunków stosowania pomocy publicznej.

Podatnik wraz z małżonką został właścicielem przedsiębiorstwa wraz z nieruchomościami. Burmistrz miasta, na terenie którego położone są te nieruchomości, wszczął postępowanie podatkowe. Przedmiotem sporu było zastosowanie zwolnienia od podatku od nieruchomości na podstawie uchwały rady miejskiej z 2000 roku.

Uchwała ta dotyczyła m.in. zwolnienia od podatku inwestorów na okres siedmiu lat od nabycia nieruchomości. Podatnik przedstawił, że spełnił warunki określone w uchwale. Jednak uchwała ta została uchylona i rada miejska przyjęła w 2005 roku nową uchwałę. Burmistrz uznał, że podatnicy nie mogą skorzystać ze zwolnienia na podstawie starego aktu władzy samorządowej, gdyż uchwała ustanawiająca zwolnienie była sprzeczna z przepisami prawa wspólnotowego.

Podatnicy zaskarżyli decyzję burmistrza, uznając ją za niezgodną z prawem. W skardze wskazali, że decyzja jest m.in. sprzeczna z konstytucyjną zasadą ochrony prawa nabytych i ochrony interesów w toku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę podatnika wskazując, że z uwagi na wymóg realizowania przez Polskę warunków związanych z celem przystąpienia Polski do UE przyjęto przepisy regulujące warunki udzielania pomocy ze środków publicznych. Uchwała z 2000 roku nie spełniała tych warunków, bowiem została wprowadzona w życie w czasie, gdy pojęcie programu pomocowego nie funkcjonowało w polskim systemie prawnym. Tym samym sąd oddalił skargę podatnika.

NSA, rozpatrując skargę kasacyjną potwierdził, że burmistrz miasta wydał prawidłową decyzją wymiarową. Sędzia Anna Dumas podkreśliła, że uchwała ustanawiająca zwolnienie, z którego chciał skorzystać podatnik, nie stanowi programu pomocowego, ponieważ w swej treści nie zawiera wszystkich szczegółowych warunków udzielenia pomocy wynikających ze wspólnotowych przepisów dotyczących pomocy publicznej. Wyrok jest prawomocny.

Sygn. akt II FSK 344/10.