Skutki podatkowe związane ze sprzedażą sztabek złota lub złotych monet zależą od tego, czy wcześniejszy ich zakup miał charakter inwestycyjny czy kolekcjonerski.
Dla osób, które zainwestowały w złoto oraz inne metale szlachetne, a następnie dokonują jego sprzedaży w celu spieniężenia inwestycji, może powstać obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Inne skutki podatkowe powstaną w sytuacji, gdy sprzedaż ta jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej, a inne w przypadku dokonania sprzedaży okazjonalnej.
Jak mówi Grzegorz Grochowina, ekspert w KPMG, praktyka organów podatkowych pokazuje, że często osoby prywatne nie są świadome tego, że dokonywana przez nich sprzedaż ma charakter działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów podatkowych.
Sprzedaż okazjonalna
Dla kolekcjonerów prywatnych okazjonalna sprzedaż sztabek czy monet kolekcjonerskich podlega opodatkowaniu według skali podatkowej. Zastosowanie będą mieć w tym przypadku ogólne zasady dotyczące rozliczenia sprzedaży rzeczy.
– Sprzedaż okazjonalna ma miejsce wtedy, kiedy transakcja ta nie jest wykonywana wielokrotnie, czyli z formalnego punktu widzenia nie ma cech działalności gospodarczej ani w rozumieniu podatku dochodowego, ani w VAT – mówi Grzegorz Grochowina.
Jak wyjaśnia Aleksandra Kozłowska, doradca podatkowy, starszy konsultant w TPA Horwath Sztuba Kaczmarek, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.), dokonujący sprzedaży powinien wykazać przychód podatkowy, jeżeli do zbycia dochodzi przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie monet. Jeżeli zaś do zbycia dojdzie po upływie pół roku, wówczas obowiązek podatkowy nie wystąpi. Jednocześnie przychód z odpłatnego zbycia przedmiotów kolekcjonerskich pomniejsza się o koszty odpłatnego zbycia.
Działalność gospodarcza
W przypadku gdy sprzedaż monet kolekcjonerskich dokonywana jest w ramach obrotu profesjonalnego, czyli w sposób zorganizowany i ciągły, będzie opodatkowana jak działalność gospodarcza.
Dla prywatnych kolekcjonerów istotne jest to, że organy podatkowe mogą zakwalifikować osiągane przez nich dochody z obrotu sztabami czy monetami za dochody uzyskane ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, nawet jeśli formalnie nie dokonali rejestracji takiej działalności.
– Dla organów podatkowych różnica między sporadyczną sprzedażą rzeczy a działalnością mającą charakter ciągły i zorganizowany jest dość płynna – mówi Grzegorz Grochowina.
O ile sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich dokonuje przedsiębiorca, ma on możliwość rozliczenia straty na sprzedaży tych przedmiotów dla celów podatkowych. Zdaniem ekspertów stratę mogą rozliczyć tylko przedsiębiorcy, a nie osoby prywatne.
Według Aleksandry Kozłowskiej nie powinno być to uzależnione od tego, czy przedsiębiorca ma wpis do ewidencji działalności gospodarczej w zakresie np. obrotu metalami szlachetnymi. Niestety, trzeba pamiętać, że organy podatkowe często uzależniają od obecności konkretnego kodu PKD w wymaganych rejestrach to, czy wykonywane przez podatnika czynności są działalnością gospodarczą, czy też nie, co warunkuje również możliwość rozliczenia straty podatkowej z tego źródła.
Przychody ze sprzedaży złota
1. Monety używane
Monety ze złota, srebra lub innego metalu, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną
2. Złoto inwestycyjne
● sztabki lub płytki złote oraz złoto reprezentowane przez papiery wartościowe,
● monety złote, które spełniają łącznie następujące warunki:
– mają próbę co najmniej 900/1000
– zostały wybite po roku 1800 r.
– są lub były obowiązującym środkiem płatniczym w kraju pochodzenia
– są sprzedawane po cenie, która nie przekracza o więcej niż 80 proc. wartości rynkowej złota zawartego w monecie