Napiwki trafiające do pracodawcy, który później rozdysponowuje je wśród pracowników, stanowią przychód pracowników ze stosunku pracy.
Izba Skarbowa w Warszawie wyjaśniła, jak należy rozliczać otrzymywane napiwki. W analizowanym przypadku, podatniczka jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w kasynie. Otrzymuje napiwki, które są ewidencjonowane w rejestrze i wypłacane przez pracodawcę.
Dyrektor warszawskiej izby przypomniał, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. W szczególności: takimi przychodami są wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. O zakwalifikowaniu świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy decyduje to, czy określone świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik, czy również inna osoba, niezwiązana tego rodzaju stosunkiem prawnym.
Zatem środki w postaci napiwków trafiające do pracodawcy, który później rozdysponowuje je wśród pracowników, stanowią przychód pracowników ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu łącznie z wynagrodzeniami za pracę, od których płatnik (kasyno), ma obowiązek pobrania zaliczek na podatek i przekazania podatnikowi imiennych informacji (PIT-11) o uzyskanych dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń.
Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków ustawowych, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany, a niewpłacony. Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, ze płatnik nie wykonał swoich obowiązków, wyda decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika, w której określa wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 kwietnia 2010 r. (nr IPPB2/415-68/10-4/MK1).