Podatniczka ma chory kręgosłup. Na zabiegi lecznicze dojeżdża samochodem do innego miasta. W jaki sposób powinna dokumentować wydatki na dojazdy, aby skorzystać z prawa do doliczenia ulgi rehabilitacyjnej w zeznaniu?
Marcin Sikora
doradca podatkowy, Kancelaria Prawno-Podatkowa Sikora i Wspólnicy
Podstawę obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi dochód po odliczeniu, między innymi, wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Wysokość wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne co do zasady ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Wyjątkiem są m.in. wydatki na używanie samochodu osobowego stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Odliczenia można w tym wypadku dokonać w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.
Zatem podatnik nie jest zobowiązany do posiadania dowodów potwierdzających fakt dojeżdżania na rehabilitację samochodem lub fakt ponoszenia wydatków na paliwo. Istotne jest jednak, aby był on właścicielem lub współwłaścicielem samochodu osobowego. W innym wypadku, gdy właścicielem samochodu byłaby osoba, na utrzymaniu której jest osoba niepełnosprawna, wówczas odliczenie podatkowe przysługiwałoby tej osobie, a nie niepełnosprawnemu.
Pamiętać również należy, że aby móc skorzystać z odliczenia, osoba niepełnosprawna powinna udokumentować niepełnosprawność, posiadając jeden z trzech dokumentów: orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną albo orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydane na podstawie odrębnych przepisów.
Podstawa prawna
Art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).