Umorzone pożyczki udzielone niepełnosprawnym są zwolnione z podatku dochodowego.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnił, jak rozliczać umorzenie pożyczki osobom niepełnosprawnym. W rozpatrywanej sprawie, podatnik posiadał status zakładu pracy chronionej. Na podstawie regulaminu Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych pracownikom niepełnosprawnym udzielane są pożyczki z tego funduszu na zakup i naprawy środków transportu, adaptację i remont mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności i zakup sprzętu potrzebnego do rehabilitacji. Zgodnie z regulaminem pożyczka ta może być umorzona do wysokości 80 proc.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.), wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności.
Rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.



Wszystkie wydatki finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych w ramach pomocy indywidualnej dla niepełnosprawnych pracowników stanowią świadczenia z zakresu rehabilitacji, w szczególności społecznej i zawodowej.
Zatem kwota umorzonej pożyczki przeznaczonej na zakup i naprawy środków transportu, adaptację i remont mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności i zakup sprzętu potrzebnego do rehabilitacji dla pracowników niepełnosprawnych korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 grudnia 2009 r. (nr IPPB2/415-603/09-2/MK1).