Cudzoziemiec, który nie ma miejsca zamieszkania w Polsce, powinien ten fakt potwierdzić certyfikatem rezydencji.
Pracownik zagraniczny nie jest w Polsce rezydentem podatkowym. Zazwyczaj taki podatnik będzie mógł korzystać z preferencyjnych rozliczeń podatkowych, tzn. opłacania 20-proc. zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednak ten uproszczony podatek ma zastosowanie tylko do niektórych źródeł przychodów. Dotyczy on m.in. dochodów z kontraktów menedżerskich czy umów zlecenia. Jednak, aby z tych preferencji skorzystać, obcokrajowiec musi posiadać certyfikat rezydencji.

Niezbędny certyfikat

Certyfikat rezydencji jest zaświadczeniem o miejscu zamieszkania bądź siedzibie za granicą. Dokument taki wydają właściwe administracje podatkowe danego kraju. Co ważne, od certyfikatu rezydencji obcokrajowca nie tylko zależy wysokość podatku, ale także obowiązki płatników. Obowiązek dostarczenia certyfikatu polskiemu pracodawcy ciąży na obcokrajowcu, który uzyskuje w Polsce dochody. Certyfikat rezydencji jest dla polskiego podatnika podstawą określenia wysokości podatku. Od miejsca zamieszkania będzie bowiem zależało, czy płatnik ma zastosować podatek wynikający z danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, np. przy rozliczaniu dochodów z dywidend, czy też przepisy polskiej ustawy podatkowej.

Obowiązki płatnika

Przy rozliczeniach podatkowych obcokrajowców pracujących w Polsce możemy mieć do czynienia kilkoma przypadkami. Po pierwsze, polski pracodawca wypłaca wynagrodzenie obcokrajowcowi. Wtedy pracodawca polski jest jednocześnie płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy - i to on je oblicza, pobiera i odprowadza do właściwego urzędu skarbowego. Pracownik musi wykazać polski dochód w rocznym zeznaniu podatkowym.
Po drugie, możemy mieć do czynienia z sytuacją, gdy wynagrodzenie za pracę wykonywaną w Polsce wypłacane jest za granicą, przez zagranicznego pracodawcę, przy założeniu że spełnione są następujące warunki: pracodawca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce oraz wynagrodzenie to nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w Polsce.
Tu cudzoziemiec dopiero po upływie 183 dni pobytu w Polsce w danym roku podatkowym ma obowiązek obliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy. Robi to samodzielnie, bo pracodawca nie będzie płatnikiem zaliczek PIT.
Po trzecie, wynagrodzenie za pracę wykonywaną w Polsce wypłacane jest za granicą, przez zagranicznego pracodawcę, ale bez spełnienia wskazanych w drugim przypadku warunków. W tym przypadku pracodawca też nie jest płatnikiem zaliczek PIT. Cudzoziemiec musi od początku samodzielnie obliczyć i odprowadzić w wymaganych terminach zaliczkę na podatek dochodowy do właściwego urzędu skarbowego.
Podstawa prawna
Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).