Od 1 stycznia 2010 r. znowelizowana ustawa o VAT wprowadzi istotne nowe obowiązki administracyjne dla podatników zaangażowanych w międzynarodowe transakcje usługowe. Jakie to będą obowiązki?
Jerzy Martini
doradca podatkowy, Baker & McKenzie
Podatnicy nabywający usługi od podmiotów zagranicznych (również tych spoza UE), jeśli miejscem świadczenia tych usług jest Polska (import usług), zobowiązani są dokonać rejestracji na podstawie art. 97 ustawy o VAT jako tzw. podatnicy VAT UE. Obowiązek rejestracji stosuje się również wobec podatników świadczących usługi na rzecz podatników z innych państw UE (jeśli podlegają one opodatkowaniu w państwie nabywcy usługi). Inaczej niż w przypadku importu usług, jeśli chodzi o obowiązek rejestracji dla celów VAT UE podatników świadczących usługi na rzecz podatników zagranicznych, wprowadzono rozróżnienie na nabywców z UE oraz spoza UE. Przepis wskazuje na obowiązek dokonania rejestracji jako podatnik VAT UE podatników, którzy świadczą usługi dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej. Natomiast podatkiem od wartości dodanej jest podatek nakładany przez państwa członkowskie inne niż Polska. Jeśli więc podatnik polski świadczy usługi na rzecz podatnika amerykańskiego, który nie jest zarejestrowany dla celów VAT w którymś z państw UE, omawiany przepis nie znajdzie zastosowania. Uzasadnione jest to tym, że system wymiany informacji dotyczy transakcji dokonanych pomiędzy podatnikami z różnych państw UE, nie powinien więc on zasadniczo obejmować transakcji opodatkowanych w państwach trzecich.
Dodatkowo podatnicy nabywający usługi opodatkowane w Polsce od podmiotów zagranicznych oraz świadczący usługi na rzecz podatników z innych państw UE zobowiązani są posługiwać się numerem VAT UE.
Największą zmianą, która może wiązać się z istotnym nakładem czasowym, jest rozszerzenie obowiązku składania informacji podsumowującej również na usługodawców. Obowiązek ten dotyczy podatników świadczących usługi opodatkowane w państwie nabywcy na rzecz podatników z innych państw UE. Natomiast wymogu tego nie stosuje się w odniesieniu do nabywanych usług. W przypadku podatników, świadczących usługi na rzecz podatników z innych państw UE (a niedokonujących wewnątrzwspólnotowych transakcji towarowych), możliwe jest składanie kwartalnych informacji podsumowujących. Nowelizacja dotknęła też podatników zaangażowanych w transakcje towarowe wewnątrz UE – dotychczas informacje podsumowujące składane były raz na kwartał – teraz muszą być składane miesięcznie.