Gdy zwrot podatku okazał się nienależny, wypłacony w wysokości wyższej od należnej itd., to organ I instancji musi poczynić w tym zakresie określone ustalenia. Nie można takiego postępowania umorzyć.

ORZECZENIE
Sprawa dotyczyła decyzji odmawiającej zwrotu VAT i przekazującej sprawę do ponownego rozpoznania. Strona złożyła deklarację VAT za kwiecień 2005 r. oraz wniosek o zarachowanie wynikającej z niej kwoty zwrotu bezpośredniego na poczet PIT-4 i należnych odsetek. Organy podatkowe postąpiły zgodnie z wnioskiem podatnika, ale następna kontrola podatkowa wykazała okoliczności uzasadniające odmowę zwrotu VAT. Dyrektor izby skarbowej, rozpatrując odwołanie podatnika, zarzucił organowi I instancji błędne podanie podstawy prawnej. Dyrektor izby skarbowej nie mógł podjąć merytorycznego rozstrzygnięcia, więc przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
Strona zaskarżyła w tym zakresie decyzję dyrektora izby skarbowej, wskazując, że działanie organu zakończyło się czynnością materialno-techniczną, a postępowanie nie zostało w ogóle wszczęte. Organ II instancji powinien sprawę umorzyć.
Sąd oddalił skargę, podnosząc, że postępowanie zostało wszczęte, a postanowienie o wszczęciu zostało stronie doręczone. Fakt dokonania zwrotu bezpośredniego nie wyklucza możliwości zweryfikowania całego okresu. Dyrektor izby skarbowej uchylił decyzję, ponieważ postępowanie podatkowe było prowadzone z innego punktu widzenia. Z treści postanowienia wynika, że dotyczyło określenia zobowiązania za kwiecień 2005 r. Natomiast z art. 52 par. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej wynika, że w tym zakresie organ I instancji musi poczynić określone ustalenia. Stąd nie można uznać postępowania za bezprzedmiotowe i go umorzyć.
Sygn. akt I SA/Wr 1449/06
OLGA STEPASIUK
Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte