Dwustronne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodu, oparte na Modelowej Konwencji OECD zawierają zasady opodatkowania wynagrodzeń pracowników państwowych, emerytur i rent. Jakie są to regulacje?
Artykuł 19 Modelowej Konwencji Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) jest dość skomplikowany i wprowadza dwie przeciwstawne reguły. Co do zasady, wynagrodzenia inne niż renta lub emerytura, wypłacane przez państwo, które jest stroną umowy, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz tego państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym państwie. Jednak gdy funkcje te są wykonywane w tym państwie, a osoba otrzymująca takie wynagrodzenie ma miejsce zamieszkania w drugim państwie, i osoba ta jest ponadto obywatelem tego państwa lub nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym państwie wyłącznie dla celów świadczenia tych usług – wynagrodzenie takie może podlegać opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.
Ponadto, art. 19 Modelowej Konwencji OECD dotyczy także rent i emerytur, wypłacanych przez jedno z państw, które jest stroną umowy, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz tego państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej – również wprowadzając w tym zakresie dwie przeciwstawne reguły.
Co do zasady, dochody wypłacane z emerytur i rent podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie. Jednak jeżeli osoba otrzymująca świadczenie emerytalne lub rentowe jest obywatelem drugiego z umawiających się państw i posiada na jego terytorium miejsce zamieszkania, to wówczas świadczenia te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym tylko w tym drugim państwie.
Dr Janusz Fiszer, partner w Kancelarii Prawnej White & Case i docent UW