Wyleasingowanie lokalu w celu wynajmowania go dla wynajmującego nie zawsze będzie rozwiązaniem korzystnym. Natomiast leasing zamiast najmu może być atrakcyjny dla najemcy.
Na rynku nieruchomości transakcje leasingowe dotyczą przede wszystkim biurowców, magazynów, rzadziej mniejszych lokali użytkowych. Umowa leasingowa jest wówczas dla korzystającego alternatywą występowania w roli najemcy. Ale leasing nieruchomości w formie tzw. leasingu zwrotnego może też być sposobem na pozyskanie środków finansów, np. cele obrotowe lub dalszy rozwój firmy.

Sposób na odmrożenie kapitału

Leasing zwrotny charakteryzuje się tym, że celem tego typu umowy leasingowej jest poprawa płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz uwolnienie zamrożonego kapitału. Istota tej umowy polega na tym, że korzystający odsprzedaje finansującemu swój majątek za gotówkę, a następnie korzysta z niego na podstawie umowy leasingu.
W przypadku osoby, która nie jest przedsiębiorcą, ale zarobkuje jako wynajmujący może to polegać na tym, że osoba taka jako przedmiot leasingu zwrotnego wykorzystuje własną nieruchomość, a pozyskane w tej formie środki inwestuje w zakup na własność innego lokalu, np. mieszkania, które następnie wynajmuje.

Leasing kapitałowy

Generalnie na rynku leasingu nieruchomości stosowane są także klasyczne formy leasingu – operacyjny i kapitałowy, jednak z przewagą tego drugiego.
W przypadku leasingu kapitałowego czas trwania umowy jest zbliżony do okresu zużycia rzeczy, a przedmiot leasingu zaliczany jest do składników majątku korzystającego, w związku z czym przez cały okres trwania umowy to on dokonuje odpisów amortyzacyjnych, które są dla niego kosztem. Ponadto kosztem dla niego są raty leasingowe w części odsetkowej (czyli stanowiącej koszt korzystania z cudzego kapitału). Ta część odsetkowa czynszów leasingowych stanowi przychód finansującego. Natomiast część kapitałowa raty nie jest kosztem dla korzystającego ani przychodem dla finansującego. Po upływie oznaczonego w umowie terminu i spłaceniu wszystkich rat leasingowych umowa wygasa, a leasingowany przedmiot, w tym przypadku nieruchomość, staje się własnością korzystającego bez żadnych ograniczeń.
W leasingu finansowym przedmiot leasingu zaliczany jest do składników majątku korzystającego, w związku z tym to jemu, a nie finansującemu przysługuje prawo odpisów amortyzacyjnych.
Generalnie więc różnica między leasingiem operacyjnym a finansowym sprowadza się praktycznie do porównania ich w świetle ustawy o podatku dochodowym. Leasing operacyjny daje większe korzyści podatkowe, gdyż całą ratę leasingową można uznać za koszt uzyskania przychodu, zmniejszając w ten sposób podstawę opodatkowania. W przypadku leasingu finansowego korzystający może odpisać tylko część odsetkową raty leasingowej oraz amortyzację.



Atrakcyjny koszt podatkowy

Ogólnie można stwierdzić, iż leasing dla finansowania nieruchomości jest sposobem niezwykle ważnym i potrzebnym. Daje bowiem możliwość skorzystania z wariantu pośredniego między wynajmem a zakupem.
Przy czym finalnie w grę wchodzą oba te rozwiązania, a ostateczną decyzję można odłożyć na zakończenie umowy leasingowej. Co ważne, pozwala wliczyć w koszty działalności lub przychodów z najmu raty w nieograniczonej wysokości, dzięki czemu można w 10 lat zastąpić trwającą standardowo np. 40 lat amortyzację podatkową.
Ważne!
Leasing operacyjny daje większe korzyści podatkowe, bo całą ratę leasingową można uznać za koszt uzyskania przychodu, zmniejszając w ten sposób podstawę opodatkowania
Dla przykładu przyszły przedsiębiorca, który planuje świadczyć usługi, przeznaczając na ten cel część własnego domu lub mieszkania, może skorzystać z tej formy leasingu zwrotnego. Pozyska w ten sposób środki na zakup środków trwałych, w tym nawet samochodu, niezbędnych do prowadzenia działalności.
Nie ma też przeszkód, by po upływie umowy leasingu, zazwyczaj po 10 latach, mógł ponownie stać się właścicielem tej nieruchomości.
Ze względów podatkowych optymalnym rozwiązaniem jest sprzedaż nieruchomości jeszcze przed rozpoczęciem działalności. Wówczas bowiem przychód lub dochód ze sprzedaży może być zwolniony z podatku, gdy przyszły przedsiębiorca jest jego właścicielem od co najmniej pięciu lat. Natomiast gdy nieruchomość już zostanie wpisana do ewidencji środków trwałych i stanie się składnikiem majątku firmy, dochód podlega podatkowi od działalności gospodarczej.