Podatnik, który w PIT za 2008 rok skorzystał z ulgi prorodzinnej proporcjonalnie, powinien skorygować swoje zeznanie. Ten błąd może też za niego poprawić urząd skarbowy.
ANALIZA
W rozliczeniu za 2008 rok podatnicy, którzy mieli prawo do ulgi prorodzinnej, mogli ją odliczyć od podatku w pełnej wysokości, tj. 1173,70 zł, bez względu na liczbę miesięcy, w których wychowywali dziecko w 2008 roku. W PIT za 2009 rok ulga prorodzinna będzie rozliczana już na nowych zasadach, czyli proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których dziecko było wychowywane. Podatnicy, którzy w zeznaniu za 2008 rok wykazali tę ulgę proporcjonalnie, będą musieli poprawić swoje zeznanie przez złożenie korekty.

Nowe zasady

Nowe zasady rozliczania ulgi z tytułu wychowania dzieci, obowiązujące od 2009 roku, przewidują jej ograniczenie w stosunku do podatników, którzy wychowują dzieci jedynie przez część roku podatkowego. Na ten aspekt zwraca uwagę Wojciech Piotrowski, doradca podatkowy w Firmie Doradczej KPMG, który wyjaśnia, że ma to miejsce np. w sytuacji, gdy dziecko urodziło się w trakcie roku lub gdy pełnoletnie dziecko ukończyło naukę i podjęło pracę zarobkową. Jeżeli podatnik w złożonym za rok 2008 zeznaniu obliczył ulgę według nowych zasad, może naprawić swój błąd.

Poprawianie błędów

Podatnicy, którzy korzystali z ulgi prorodzinnej w rozliczeniu za 2008 rok, składali wraz z rocznym zeznaniem załącznik PIT/O, bez konieczności wypełniania części E tego druku, która jest przeznaczona do rozliczeń tej ulgi na zasadach obowiązujących od 2009 roku. Zdaniem Magdaleny Podolskiej, konsultanta w Accreo Taxand, jeśli podatnik przez pomyłkę uzupełnił wszystkie rubryki i kwotę przysługującego odliczenia (tj. 1173,70 zł) określił proporcjonalnie do czasu sprawowania władzy rodzicielskiej w 2008 roku, może okazać się, że niepotrzebnie została zawyżona kwota zobowiązania wobec fiskusa.
– Chociaż urzędnicy uprawnieni są do poprawienia tego typu oczywistego błędu rachunkowego (jeśli kwota korekty nie przekroczy 1 tys. zł), nie wydaje się, aby byli oni skorzy do rozstrzygania w zakresie uszczuplenia budżetu fiskusa – mówi Magdalena Podolska.
Nie warto zatem liczyć na dobrą wolę urzędników i lepiej czym prędzej samodzielnie złożyć korektę zeznania (osobiście w urzędzie lub korespondencyjnie). Co prawda, podatnicy mają na to dużo czasu, bo ponad pięć lat, ale nie warto zwlekać.

Zakaz korekty

Wojciech Piotrowski wskazuje, że gdy każde z rodziców rozlicza się odrębnie, nie ma możliwości wykorzystania trybu korekty przez organ. Tryb ten jest przewidziany w razie stwierdzenia, że zeznanie zawiera błędy rachunkowe lub inne oczywiste omyłki bądź że wypełniono je niezgodnie z wymaganiami. Chodzi więc o takie błędy, które są oczywiste dla pracownika urzędu skarbowego dokonującego weryfikacji złożonego zeznania.
– W przypadku ulgi rozliczanej na zasadach obowiązujących w rozliczeniu za 2008 rok mogły pojawić się sytuacje, w których podatnicy byli zobowiązani ograniczyć wysokość ulgi. Miało to miejsce w odniesieniu do rodziców rozwiedzionych lub pozostających w separacji, z których każde korzysta z ulgi proporcjonalnie do liczby miesięcy sprawowania faktycznej opieki nad dzieckiem – wskazuje Wojciech Piotrowski.
Dodaje, że organ podatkowy, nie mając wiedzy na temat przyczyn, dla których podatnik w zeznaniu ograniczył wysokość ulgi, nie może samodzielnie podjąć inicjatywy w zakresie jej skorygowania. Podatnik powinien więc złożyć korektę zeznania samodzielnie.
Inaczej można potraktować sytuację wspólnego rozliczenia małżonków, dla których w 2008 roku ulga przysługuje zawsze w pełnej wysokości. Można przyjąć, że ograniczenie wysokości ulgi przez podatników, spełniające przesłankę oczywistej pomyłki, może stanowić podstawę do korekty zeznania przez organ podatkowy.
POPRAWIANIE BŁĘDÓW PRZEZ FISKUSA
W razie stwierdzenia, że deklaracja zawiera błędy rachunkowe lub inne oczywiste pomyłki bądź że wypełniono ją niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, organ podatkowy może m.in. skorygować deklarację, dokonując stosownych poprawek lub uzupełnień, jeżeli zmiana wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty, kwoty zwrotu podatku lub wysokości straty w wyniku tej korekty nie przekracza kwoty 1 tys. zł.