Uprzednie porozumienia cenowe zawierane są między podatnikiem a administracją skarbową. Dotyczą one wyboru i sposobu stosowania określonej metody kalkulacji cen transferowych w transakcjach między firmami powiązanymi ze sobą. Jak w praktyce zawierane są takie porozumienia?
Ubieganie się o porozumienie cenowe rozpoczyna się od złożenia przez podatnika wniosku do ministra finansów, zawierającego m.in. propozycję i opis stosowania określonej metody ustalania ceny transferowej, charakterystykę transakcji oraz dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie ceny. Do prawidłowo wypełnionego wniosku powinny być dołączone m.in. analiza funkcjonalna transakcji, prognozy finansowe, analizy danych porównawczych i informacje dotyczące sytuacji gospodarczej branży. Przed złożeniem wniosku wnioskujący może zwrócić się do Ministerstwa Finansów z pytaniem wstępnym dotyczącym wątpliwości w odniesieniu do zawieranego porozumienia. Kolejnym etapem, zazwyczaj najbardziej czasochłonnym, jest analiza wniosku przez Ministerstwo. Może ono wystąpić o przedstawienie dodatkowych materiałów i zorganizować spotkania uzgodnieniowe w celu wyjaśnienia wątpliwości dotyczących wybranej przez podatnika metody kalkulacji ceny. W wyniku prowadzonych negocjacji ustalana jest właściwa metoda kalkulacji ceny transferowej i sposób jej stosowania. W przypadku porozumień dwustronnych i wielostronnych konieczne jest uzyskanie zgody władz podatkowych powiązanych podmiotów zagranicznych objętych wnioskiem. W tym celu przeprowadzane są negocjacje z władzami podatkowymi kontrahentów i w rezultacie uzyskiwana jest zgoda na zastosowanie określonej metody kalkulacji. Jeśli strony dojdą do porozumienia, wydawana jest decyzja uznająca prawidłowość wyboru i stosowania metody ustalania ceny transferowej. Decyzja wydawana jest na okres nie dłuższy niż pięć lat. Może jednak być przedłużana na kolejne pięcioletnie okresy na wniosek podmiotu powiązanego.
Mimo że procedura zawierania porozumień cenowych w praktyce jest dosyć długa, warto wystąpić z takim wnioskiem do MF, zwłaszcza w przypadku powtarzalnych transakcji dotyczących głównej działalności podatnika. Dzięki uzyskaniu porozumienia cenowego podatnicy m.in. zyskują pewność opodatkowania transakcji (tzn. że metoda potwierdzona zawartym porozumieniem nie będzie kwestionowana w ewentualnych procedurach kontrolnych prowadzonych przez organy podatkowe). Wyeliminowane zostaje więc m.in. ryzyko ewentualnych sporów z organami podatkowymi.
DR JANUSZ MARCINIUK
doradca podatkowy Marciniuk i Wspólnicy