Premie pieniężne otrzymywane od producentów towarów nie są sprzedażą, a więc nie należy ich uwzględniać przy obliczaniu limitu małego podatnika – wynika z interpretacji dyrektora KIS.
Chodziło o spółkę współpracującą z dostawcami i producentami materiałów budowlanych. Ze względu na dużą skalę zamówień jej wspólnicy dostają od producentów i dostawców bonusy (premie pieniężne).
W praktyce wygląda to tak, że na konto spółki wpływa kwota bonusu od każdego producenta lub sprzedawcy za cały obrót (zakupy) zrealizowany przez wszystkich wspólników. Spółka ujmuje premię pieniężną w księgach rachunkowych jako przychody operacyjne.
Następnie, po ustaleniu procentowego udziału poszczególnych wspólników w zrealizowanym obrocie, dzieli na nich kwotę otrzymanego bonusu (na podstawie noty księgowej), wykazując to jako koszty operacyjne.
W efekcie spółka wykazuje w księgach wyższe przychody operacyjne (bo powiększone o premie) niż ze sprzedaży towarów i usług.
Spółka uważała, że uzyskanych bonusów nie powinna wliczać do limitu decydującego o statusie małego podatnika CIT. To pozwoliłoby jej zmieścić się w tym limicie i płacić w 2019 r. podatek dochodowy według stawki 9 proc. zamiast 19 proc. Chciała utrzymać ten poziom opodatkowania również w 2020 r.
Zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT małym podatnikiem jest podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży wraz z kwotą należnego VAT nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym równowartości 2 mln euro. W ustawie o CIT nie ma definicji przychodu ze sprzedaży. Spółka uważała jednak, że nie wlicza się do niego bonusów (premii pieniężnych), bo nie są one świadczeniem usług przez spółkę na rzecz producentów czy sprzedawców materiałów budowlanych.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej to potwierdził. Wskazał, że pojęcie przychodu ze sprzedaży trzeba odczytywać zgodnie z jego literalnym znaczeniem. Ustawodawca odwołał się do węższego pojęcia przychodu ze sprzedaży, a nie ogólnie do przychodu – zwrócił uwagę organ.
Przywołał również prawomocny wyrok WSA w Poznaniu z 18 grudnia 2018 r. (sygn. akt I SA/Po 723/18). Sąd orzekł wtedy, że przychód ze sprzedaży jest ograniczony do kwot uzyskanych ze sprzedaży, co jest najbliższe definicji z art. 535 par. 1 kodeksu cywilnego.
Zgodnie z tym przepisem, sprzedaż jest umową dwustronnie zobowiązującą, a jej skutkiem jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny.
Biorąc to pod uwagę, dyrektor KIS stwierdził, że kwoty bonusów (premii pieniężnej), które nie stanowią wynagrodzenia za usługi spółki, nie są też przychodem ze sprzedaży, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 20 listopada 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.375.2020.2.IM
