Zarówno podstawę opodatkowania, jak i podatek w zeznaniu podatkowym należy zaokrąglić do pełnego złotego. Brak zaokrąglenia spowoduje m.in. wezwanie podatnika do urzędu.
Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom lub inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych. Jak podkreślają specjaliści z Izby Skarbowej w Lublinie, zasad zaokrąglania podstaw opodatkowania i kwot podatków nie stosuje się do opłaty skarbowej oraz opłat, o których mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych.
Wypełniając zeznanie roczne należy pamiętać o tych zasadach. Zawarte w drukach zeznań opisy poszczególnych wierszy oraz objaśnienia wskazują odpowiedni sposób zaokrągleń.

Błąd w poprzednich PIT

Wskazane zasady zaokrągleń obowiązują od 1 stycznia 2006 r. Jednak, według ekspertów lubelskiej izby skarbowej, może się zdarzyć, że wypełniając bieżące zeznanie roczne zorientujemy się, że w zeznaniu za lata poprzednie popełniliśmy błąd. Jeżeli będziemy chcieli złożyć korektę takiego zeznania (np. w przypadku, kiedy zobowiązanie podatkowe nie przedawniło się), powinniśmy stosować poprzednie zasady, tj. podstawy opodatkowania zaokrąglamy do złotówki, zaś należne podatki do 10 groszy. Wobec tego nowe zasady zaokrąglania powinny być stosowane do wszystkich korekt deklaracji dotyczących zobowiązań, których termin płatności upłynął po 1 stycznia 2006 r. Natomiast zasady zaokrąglania obowiązujące przed 1 stycznia 2006 r. powinny być stosowane w korektach deklaracji za 2005 rok i lata wcześniejsze.

Złożenie korekty

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.
Jak radzą pracownicy Izby Skarbowej w Lublinie, jeśli podatnik zorientuje się, że przy sporządzeniu zeznania podatkowego popełnił błąd dotyczący określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w ich treści, ma prawo poprawić ten błąd składając korektę zeznania. W tym celu trzeba jeszcze raz wypełnić formularz PIT i na piśmie wyjaśnić, dlaczego korekta jest składana. Przepisy wymagają jedynie, aby do składanej korekty deklaracji dołączyć uzasadnienie. Musi być ono sporządzone w formie pisemnej.
- Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają natomiast szczegółowych wytycznych dotyczących treści samego pisma. Wystarczy zatem, gdy na zwykłej kartce odnotujemy datę, właściwość urzędu, swoje dane osobowe i adres zamieszkania oraz numer identyfikacji podatkowej, wskażemy, dlaczego korekta jest składana, np., bo nie uwzględniliśmy w nim przysługującej ulgi podatkowej bądź zapomnieliśmy podpisać formularz - radzi Marta Szpakowska z Izby Skarbowej w Lublinie.
Według naszej rozmówczyni, organ podatkowy po otrzymaniu korekty deklaracji podatkowej musi potraktować nową deklarację jako oświadczenie podatnika co do rozliczenia podatkowego zastępującego poprzednie oświadczenie. W ten sposób podatnik realizuje w dalszym ciągu swoje obowiązki oraz uprawnienia wynikające z zasady samoobliczenia podatku. Urząd natomiast jest uprawniony oraz zobowiązany do weryfikacji tego samoobliczenia, w następstwie czego albo je akceptuje, albo się z nim nie zgodzi.

Poprawki fiskusa

W przypadku stwierdzenia przez urząd skarbowy oczywistej pomyłki bądź błędów rachunkowych organ podatkowy może z urzędu skorygować deklarację, dokonując stosownych poprawek lub uzupełnień, jeżeli zmiana wysokości kwoty zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty, kwoty podatku lub wysokości straty w wyniku tej korekty nie przekroczy 1 tys. zł, bądź zwrócić się do podatnika o jej skorygowanie oraz złożenie niezbędnych wyjaśnień, wskazując przyczyny, z powodu których informacje zwarte w zeznaniu urząd podaje w wątpliwość.
Jak tłumaczą eksperci z lubelskiej izby skarbowej, jeżeli urząd skoryguje samodzielnie deklarację, to uwierzytelnioną kopię skorygowanej deklaracji doręcza podatnikowi wraz z informacją o związanej z korektą zmianie wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku, lub wysokości straty bądź informację o braku takich zmian.
Na korektę sporządzoną przez urząd skarbowy podatnik może wnieść sprzeciw do organu, który dokonał korekty w terminie 14 dni od dnia doręczenia uwierzytelnionej kopii skorygowanej deklaracji. Wniesienie sprzeciwu automatycznie anuluje korektę. W przypadku niewniesienia przez podatnika sprzeciwu w ustawowym terminie korekta deklaracji sporządzona przez urząd wywołuje skutki prawne, tak jakby była sporządzona przez podatnika.