Architekt wnętrz nie odejmie od przychodu wydatków na remont, wyposażenie i utrzymanie mieszkania pokazowego, jeżeli zamieszka w nim bez wydzielenia powierzchni na cele firmowe. Z tego samego powodu nie odliczy naliczonego VAT – wynika z dwóch interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Pytania zadał architekt, który oprócz swojej podstawowej działalności dodatkowo prowadził także sprzedaż detaliczną produktów wyposażenia wnętrz, działalność reklamową oraz związaną z wynajmem nieruchomości.
Zamierzał użyczyć od swoich rodziców dwa sąsiadujące ze sobą lokale w kamienicy. W pierwszym chciał urządzić sobie biuro, w którym odbywałby wstępne spotkania z klientami. Drugie mieszkanie byłoby przeznaczone na cele pokazowe, eksponowałby w nim wszystkie elementy wyposażenia, które oferuje klientom. Liczył na to, że w przyszłości, dzięki modernizacji obu lokali, będzie mógł więcej zarobić na ich ewentualnym wynajmie.
Na razie planował zamieszkać wraz z rodziną w mieszkaniu pokazowym. W praktyce jednak – jak twierdził – z uwagi na funkcjonalne powiązanie tego lokalu z drugim, oba byłyby przeznaczone na cele firmowe. Uważał, że skoro oba będzie wykorzystywać w swojej działalności gospodarczej, to powinien móc odliczać VAT od wydatków poniesionych na ich modernizację (prace remontowo-budowlane) oraz wyposażenie (meble, armatura, ceramika, oświetlenie, listwy, dekoracje itp.). Chciał też zaliczać te wydatki do kosztów uzyskania przychodu, czy to odliczając je bezpośrednio od przychodu, czy to w formie odpisów amortyzacyjnych (wprowadzając nakłady związanych z wyposażeniem lokalu pokazowego do ewidencji środków trwałych).
Architekt tłumaczył, że codzienne użytkowanie przez niego i jego rodzinę materiałów i elementów wyposażenia będzie najlepszym, wiarygodnym testem ich trwałości i funkcjonalności, co z pewnością zyska uznanie w oczach klientów. Poza tym wydatki na urządzenie nieruchomości podniosą standard usług oferowanych przez jego pracownię i zapewnią reklamę jego firmie – przekonywał.
Chciał też odliczać wydatki związane z codziennym użytkowaniem lokalu pokazowego, takie jak: koszty prądu, wody, gazu, internetu. Tłumaczył, że prowadzenie własnej działalności, a w szczególności takiej jak pracownia architektury wnętrz, wymaga pracy o różnych porach dnia. Argumentował, że mieszkanie pokazowe, w którym mieszkałby razem ze swoją rodziną, nie tylko umożliwiłoby mu wykonywanie zadań w pełnym zakresie, niezależnie od pory dnia, ale i podniosłoby wydajność i efekty pracy.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że architekt wnętrz nie zaliczy poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodu w żadnej formie (ani bezpośrednio, ani w formie amortyzacji). Nie będzie też miał prawa do odliczenia VAT. Mają one bowiem charakter osobisty, niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą – stwierdził.
Zwrócił uwagę na to, że architekt nie wydzieli w lokalu pokazowym pomieszczeń, w których prowadziłby wyłącznie działalność gospodarczą. Miałby możliwość odliczeń, gdyby wyodrębnił tę część od pozostałej, mającej funkcję mieszkalną.
Interpretacje indywidualne dyrektora KIS z 22 lipca 2020 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.76.2020.9.IM i 0113-KDIPT1-2.4012.35.2020.7.AM