Czy osoby fizyczne powinny uwzględnić w rocznym zeznaniu podatkowym dochody z oszczędności zgromadzonych na rachunkach bankowych w innych państwach?
Przy okazji wypełniania rocznych zeznań podatkowych podatnicy będący osobami fizycznymi często zapominają o konieczności uwzględnienia w nich dochodów kapitałowych, w tym odsetek od oszczędności zgromadzonych na rachunkach bankowych poza granicami Polski.
W przypadku osiągania przez osoby o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce przychodów związanych z utrzymywaniem niezwiązanych z działalnością gospodarczą rachunków w bankach w Polsce banki, jako płatnicy, mają obowiązek pobrania w momencie wypłaty lub postawienia do dyspozycji podatnika przychodów z odsetek zryczałtowany podatek w wysokości 19 proc. Płatnik w takiej sytuacji nie ma obowiązku sporządzania informacji imiennych dla podatnika ani dla urzędu, a podatnik nie wykazuje tych przychodów w zeznaniu rocznym.
Z kolei w razie uzyskania tego rodzaju przychodów poza granicami Polski, na podatniku ciąży obowiązek wykazania ich w zeznaniu rocznym, bez względu na to, czy przychody te zostały opodatkowane w państwie źródła. Jednocześnie jednak podatnicy mają prawo odliczenia od należnego w Polsce podatku kwoty równej podatkowi zapłaconemu za granicą, do wysokości kwoty podatku obliczonego od tych przychodów przy zastosowaniu stawki 19 proc.
W tym miejscu warto wspomnieć o Dyrektywie Rady 2003/48/WE z 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności, tj. odsetek wypłaconych lub którymi uznano rachunek bankowy odnoszących się do wierzytelności wszelkiego rodzaju, bez względu na to, czy są one zabezpieczone hipoteką lub czy wiąże się z nimi prawo uczestniczenia w zyskach dłużnika. Docelowo Dyrektywa ma doprowadzić do efektywnego opodatkowania dochodów z oszczędności osiąganych przez osobę mającą miejsce zamieszkania w innym kraju członkowskim niż państwo uzyskania przychodu, wyłącznie w państwie zamieszkania tej osoby oraz zapewnić efektywny przepływ informacji w tym zakresie pomiędzy państwami.
W Polsce przejawem implementacji przepisów wspomnianej Dyrektywy są m.in. przepisy art. 305n Ordynacji podatkowej oraz art. 42c i 42d ustawy o PIT regulujące obowiązki informacyjne odpowiednio ministra finansów oraz podmiotów wypłacających należności na rzecz podmiotów z innych krajów Unii Europejskiej. Należy też wymienić rozporządzenie ministra finansów z 30 kwietnia 2007 r. w sprawie sposobu ustalania tożsamości i miejsc stałego zamieszkania faktycznych odbiorców.
dr JANUSZ MARCINIUK
doradca podatkowy Marciniuk i Wspólnicy