Żołnierze i cywilni pracownicy wojska, którzy zostali oddelegowani do armii sojuszniczej, muszą jeszcze poczekać na odpowiedź, czy mają płacić PIT od otrzymanych z tego tytułu świadczeń.
Naczelny Sąd Administracyjny odmówił wczoraj wydania uchwały w tej sprawie. Postanowił, że odpowiedzi udzieli 8 lipca 2019 r. siedmiu sędziów NSA w wyroku, a nie w uchwale.
Świadczenia z tytułu oddelegowania
Spór toczy się od 2011 r., kiedy to wszedł w życie znowelizowany art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o PIT. Zwalnia on z podatku świadczenia otrzymywane przez żołnierzy lub pracowników wojska, którzy pełnią służbę za granicą na podstawie odrębnych ustaw lub wydanych na ich podstawie przepisów wykonawczych.
Dodatkowym warunkiem jest, aby służba odbywała się w składzie „jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom”. Preferencja nie dotyczy wynagrodzenia za pracę , ani żołdu za służbę, a jedynie świadczeń z tytułu oddelegowania za granicę.
Fiskus jest zdania, że zwolnienie przysługuje tylko wojskowym, którzy wykonują zadania za granicą w składzie polskiej jednostce wojskowej. Odwołuje się do ustawy o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (t.j. DzU z 2014 r. poz. 151), w której mowa jest tylko o polskiej armii.
Przepis bez odesłania
Żołnierze z kolei wskazują, że w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o PIT nie ma żadnego odesłania do przepisów o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami kraju. Twierdzą więc, że zwolnienie przysługuje także wojskowym oddelegowanym do sojuszniczych jednostek wojskowych.
NSA nie rozstrzygnął tego do tej pory jednoznacznie. Zgodził się z fiskusem m.in. w wyrokach z 30 czerwca 2016 r. (sygn. akt II FSK 1102/14), z 14 grudnia 2016 r. (sygn. akt II FSK 3392/14), z 1 czerwca 2017 r. (sygn. akt II FSK 1208/15).
Przyznał natomiast rację żołnierzom w wyrokach m.in. z 13 lipca 2016 r. (sygn. akt II FSK 2030/14), z 18 listopada 2016 r. (sygn. akt II FSK 2639/14) i z 29 listopada 2017 r. (sygn. akt II FSK 3279/15).
Spór o nadpłatę
W sprawie, która miała być wczoraj przedmiotem uchwały, chodziło o żołnierza, który jako polski oficer łącznikowy służył w Centralnym Dowództwie Stanów Zjednoczonych. Wystąpił o stwierdzenie nadpłaty, uznając, że świadczenie, które otrzymywał, było zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o PIT.
Naczelnik urzędu skarbowego po konsultacji z resortem obrony narodowej uznał jednak, że danina została pobrana słusznie, bo mężczyzna nie służył w polskiej jednostce wojskowej.
Żołnierz wygrał przed sądem pierwszej instancji, który uznał że fiskus nadinterpretuje treść art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o PIT. Gdy sprawa trafiła do NSA, ten zawiesił postępowanie i zadał pytanie pod uchwałę. Ta jednak wczoraj nie zapadła.
Problem wrócił
Sąd kasacyjny przypomniał, że podobny problem dotyczący opodatkowania świadczeń żołnierzy w latach 2005–2008 trafił już raz pod obrady poszerzonego składu NSA. Wtedy również nie było uchwały, a jedynie korzystny dla wojskowych wyrok poszerzonego składu NSA (z 17 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 5/10). To pozwoliło zakończyć ówczesny spór, ale problem wrócił po nowelizacji przepisów.
Wyrok siedmiu sędziów, który zapadnie w lipcu, nie będzie wprawdzie miał mocy wiążącej inne składy NSA, ale w praktyce powinien kształtować nową linię orzeczniczą.
Księga Podatkowa Przedsiębiorcy. Zmiany w 2019 r. >>>>
orzecznictwo
Postanowienie NSA z 3 czerwca 2019 r., sygn. akt II FSK 1167/17. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
