Sposób wykonania umowy pożyczki nie ma znaczenia dla jej opodatkowania, gdy skarżący dokonał przelewu kwoty pożyczki z rachunku znajdującego się na terytorium Polski.

STAN FAKTYCZNY
Powodem sporu była umowa pożyczki w koronach czeskich zawarta pomiędzy osobą fizyczną a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Organy podatkowe nie chciały stwierdzić nadpłaty. Wyjaśniły, że pomimo zawarcia umowy za granicą, jej przedmiot (pieniądze) w dacie zawarcia umowy znajdował się na terytorium Polski. To w świetle art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych rodzi obowiązek uiszczenia podatku.
UZASADNIENIE
Racji skarżącemu nie przyznał ani sąd wojewódzki ani Naczelny Sąd Administracyjny. Oddalając skargę kasacyjną, NSA przypomniał, że zgodnie z art. 1 pkt 1b ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają umowy pożyczki. Umowa pożyczki uregulowana jest w art. 720 i następnych kodeksu cywilnego. W sprawie tej nie jest sporne to, że umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi ona do skutku przez samo porozumienie stron. Przedmiotem umowy pożyczki jest określona ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku.
W art. 720 kodeksu cywilnego traktuje się pieniądze jako znaki pieniężne i rzeczy. Tak też ustawodawca w art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zapewne potraktował pieniądze będące przedmiotem między innymi umowy pożyczki, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) tej ustawy. W przepisie tym jest mowa ogólnie o rzeczach, jako przedmiocie czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.
W ocenie sądu sposób przeniesienia własności przedmiotu pożyczki może być różny, przez wręczenie, świadczenie osobie trzeciej i w innych formach. Kontrahenci posługują się przyjętymi w obrocie formami wypłaty pożyczki, głównie czekami, wekslami, dyspozycjami przelewu z konta bankowego. Sposób wykonania umowy pożyczki w sytuacji, gdy skarżący dokonał przelewu kwoty pożyczki z rachunku znajdującego się na terytorium Polski dla oceny zasadności opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na konsensualny charakter tej umowy nie ma znaczenia.
Wyrok NSA z 8 czerwca 2006 r.
SYGN. AKT II FSK 819/05, niepublikowany