Jeżeli spółka nie wypłaca w ustalonym terminie przyznanej wspólnikom dywidendy, uzyskuje nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD
16 kwietnia 2004 r. uchwałą zgromadzenia wspólników spółki przeznaczono zysk z lat ubiegłych do wypłaty wspólnikom tytułem dywidendy, określając jednocześnie termin wypłaty dywidendy na 31 maja 2004 r. Następnie 28 kwietnia 2004 r. na nadzwyczajnym zgromadzeniu wspólników podjęto uchwałę o dokonaniu zmiany uchwały w zakresie dotyczącym wypłaty dywidendy i ustalono termin jej wypłaty na 31 grudnia 2004 r. 30 grudnia 2004 r. spółka wypłaciła wspólnikom część należnej im dywidendy, przewidując, że wypłata pozostałej części nastąpi do 31 stycznia 2005 r. Czy spółka uzyskuje nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?
ODPOWIEDŹ URZĘDU
Zgodnie z art. 191 par. 1 kodeksu spółek handlowych wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. W przypadku określenia w uchwale zgromadzenia wspólników o przeznaczeniu rocznego zysku do podziału w spółce z o.o. daty wypłaty zysku, niezależnie na jak odległy dzień została ona wskazana, za dzień wymagalności roszczenia o wypłatę dywidendy należy uznać tę właśnie datę, a nie dzień podjęcia uchwały. Zgromadzenie wspólników decyduje o tym, czy zobowiązanie spółki wobec wspólników będzie miało charakter bezterminowy i wówczas wypłata dywidendy będzie musiała nastąpić niezwłocznie po podjęciu uchwały o podziale zysku, czy też terminowy, gdzie roszczenie stanie się wymagalne w określonym w uchwale dniu. Uwzględniając fakt, że w ramach łączącego spółkę z o.o. ze wspólnikami stosunku prawnego istnieje swoboda decyzji co do tego, czy osiągnięty zysk wypłacić, i istnieje jednocześnie możliwość dowolnego ustalenia terminu spełnienia tego świadczenia, to dopuszczalna jest zmiana ustalonego przez zgromadzenie wspólników terminu wypłaty dywidendy.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wiąże obowiązek podatkowy z osiągnięciem dochodu bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Zgodnie z ustawą o CIT przychodami są nie tylko przychody będące wynikiem działalności gospodarczej, ale także inne przychody w tym nieodpłatne świadczenia. Wszelkie inne przychody niż określone w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT powodujące przysporzenie aktywów spółki należy uznać za przychód skutkujący powstaniem obowiązku podatkowego. Przez pojęcie nieodpłatne świadczenia należy rozumieć wszystkie zdarzenia gospodarcze i prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. Przepis ten nie ogranicza zakresu świadczeń jedynie do wartości fizycznie przekazanych bądź przelanych na konto osoby prawnej. Przepis ten nie zawiera żadnych wyłączeń, a zatem oznacza to, że jego zakresem objęte są nie tylko świadczenia w postaci konkretnych dóbr, lecz wszelkie świadczenia, które w rozu- mieniu prawa (działania i zaniechania) są świadczeniami otrzymanymi, jak też inne stany faktyczne, które oznaczają uzyskanie przez podmiot jakiejkolwiek nieodpłatnej korzyści. Nieodpłatnym świadczeniem jest również dywidenda przyznana wspólnikom uchwałą zgromadzenia wspólników spółki, a niewypłacona im w wyznaczonym terminie.
Jeżeli spółka przyznanej wspólnikom dywidendy nie wypłaca we wskazanym terminie, uzyskuje nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. W takiej bowiem sytuacji można mówić o nieodpłatnym korzystaniu przez spółkę z cudzego kapitału. Do przychodów przysparzających majątek spółki należą zatem korzyści spółki związane z niewypłaceniem należnego wspólnikom zysku (dywidendy).n
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z 8 lutego 2008 r. (nr PUS.I/423/82/07).