Samo zapisanie w umowie o pracę, że 80 proc. wynagrodzenia dotyczy pracy twórczej, nie uprawnia jeszcze do 50-proc. kosztów uzyskania przychodu – uznał WSA w Warszawie.



Sprawa dotyczyła spółki zatrudniającej informatyków i analityków sieci. W aneksach do umów o pracę z tymi osobami spółka chciała zapisać, że 80 proc. wynagrodzenia dotyczy przeniesienia majątkowych praw autorskich do stworzonych utworów (dzieł), a 20 proc. pozostałych zadań. Zaznaczyła, że jeśli dojdzie do zmiany proporcji, to będzie zawierała kolejne aneksy. Zamierzała też stosować podwyższone koszty do wynagrodzenia za twórczą pracę po godzinach.
Spór sprowadzał się do tego, czy do 80 proc. wynagrodzenia za pracę twórczą pracowników oraz do pracy po godzinach będą miały zastosowanie podwyższone 50-proc. koszty uzyskania przychodów.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uważał, że nie będzie to możliwe, ponieważ nie można wyodrębnić wynagrodzenia procentowo. Wykonywanie pracy twórczej nie oznacza bowiem automatycznie powstania utworu i przejścia praw z tego tytułu na pracodawcę.
Jeśli chodzi natomiast o rozliczenie pracy po godzinach, to dyrektor IS zaznaczył, że konieczne jest uwzględnienie limitu z art. 22 ust. 9a ustawy o PIT (obecnie kwota wynagrodzenia objęta 50-proc. kosztami nie może przekroczyć 85 528 zł rocznie, przed 2018 r. limit był o połowę niższy).
Podobnie orzekł WSA w Warszawie. Stwierdził, że w umowach ani w ich aneksach nie można określić procentowego czasu pracy przeznaczanego przez pracownika na pracę twórczą. – Ustalenie rozliczenia musi mieć charakter rzeczywisty, a nie procentowy – wyjaśniła sędzia Matylda Arnold-Rogiewicz.
Dodała, że do pracy twórczej po godzinach będą mogły mieć zastosowanie 50-proc. koszty, pod warunkiem że taka praca faktycznie zostanie wykonana, spółka będzie prowadzić szczegółową ewidencję i zostanie uwzględniony limit wynikający z art. 22 ust. 9a ustawy o PIT.
Wyrok jest nieprawomocny.
Przypomnijmy, że od 1 stycznia 2018 r. doszedł kolejny warunek stosowania podwyższonych kosztów, wskazany w art. 22 ust. 9b ustawy o PIT. Wynika z niego, że preferencją są objęte jedynie rodzaje działalności wymienione w tym przepisie, w tym m.in. w zakresie programów komputerowych. Pojawiają się jednak wątpliwości, czy dotyczy to również np. działalności analityków sieci. Zdaniem ekspertów, webdeveloperzy i webdesignerzy, choć nie zostali wprost wymienieni w art. 22 ust. 9b ustawy o PIT, niewątpliwie są twórcami.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 10 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1685/17.