Kraj UE nie będzie mógł powoływać się na tajemnicę bankową, jeśli urząd podatkowy z innego państwa UE poprosi go o dane swojego podatnika.
Komisja Europejska chce wprowadzić rozwiązania, które uniemożliwią unikanie opodatkowania przez zasłanianie się tajemnicą bankową. Zgodnie z dyrektywą o współpracy administracyjnej krajów UE w egzekwowaniu podatków zaproponowaną przez Komisję europejski podatnik nie będzie mógł uciec przed swoim fiskusem do Belgii, Luksemburga albo Austrii, licząc, że ochroni go tam tajemnica bankowa. Komisja proponuje, by kraj członkowski nie mógł się powoływać na obowiązującą u niego tajemnicę bankową, jeśli urząd podatkowy z innego kraju UE poprosi go o dane o swoim podatniku.
Komisarz do spraw ceł i podatków Laszlo Kovacs uważa, że nie można akceptować sytuacji, gdy tajemnica bankowa stosowana w jednym kraju członkowskim stanowi przeszkodę dla poprawnego oszacowania przez władze innego kraju należnych podatków.
Cała sprawa dotyczy przede wszystkim Austrii, Luksemburga i Belgii, które chciały stworzyć atrakcyjne warunki do lokat i inwestycji.
Pomysł Komisji odnosi się do przypadków, gdy np. polski fiskus potrzebuje danych o rozliczającym się w Polsce podatniku, który ma konto w Luksemburgu. Obecnie luksemburskie władze mogłyby odmówić udzielenia informacji, powołując się na tajemnicę bankową. Według proponowanej dyrektywy banki i inne instytucje finansowe będą musiały podzielić się danymi z fiskusem z innego kraju UE.
Udzielanie informacji miałoby się odbywać na prośbę zainteresowanego urzędu skarbowego. Propozycja dyrektywy przewiduje mechanizmy wymiany informacji, procedury i odpowiednie formularze. Zezwala też urzędnikom podatkowym z jednego kraju UE na aktywny udział, z takimi samymi uprawnieniami, w dochodzeniach prowadzonych w innym kraju.
Utrzymana zostanie zasada, zgodnie z którą kraje będą mogły nadal zapewniać tajemnicę bankową wobec swoich rezydentów (co obejmuje też obcokrajowców na stałe mieszkających w danym kraju).
Wprowadzenie tej propozycji wymaga jednomyślnej zgody wszystkich 27 państw UE.



OPINIA
dr JANUSZ FISZER
partner w Kancelarii Prawnej White & Case i docent UW
Projekt nowej dyrektywy jest związany z obowiązującymi wyjątkami w tzw. dyrektywie odsetkowej 2003/48/EC, która przewidziała pewne instrumenty chroniące informację o depozytach i odsetkach od nich gromadzonych na kontach w Belgii, Luksemburgu i Austrii w zamian za udział w zryczałtowanym podatku dochodowym pobieranym od odsetek. Z punktu widzenia organów skarbowych danego państwa możliwość uzyskania informacji o zagranicznych rachunkach oszczędnościowych podatników jest cenna, szczególnie gdy dane państwo nakłada powszechny podatek majątkowy, obejmujący m.in. lokaty bankowe, w tym zagraniczne. Odmienne zdanie będą mieli pewnie podatnicy, z których część może przenieść swoje rachunki z Belgii, Luksemburga i Austrii do innych, pozaeuropejskich jurysdykcji. Naruszanie tajemnicy bankowej, nawet w uzasadnionym celu podatkowym, nie wzmacnia zaufania do instytucji finansowych.