Infrastruktura portowa jest zwolniona z podatku od nieruchomości, nawet jeśli została udostępniona tylko uprawnionym podmiotom – uznał NSA.
Sprawa dotyczyła spółki będącej zarządcą dwóch portów. Wybudowała ona na terenie portu morskiego w Świnoujściu infrastrukturę na potrzeby gazoportu. Wszystkie obiekty budowlane wchodzące w skład tej infrastruktury znajdują się w granicach portu morskiego i są z nim związane. Spółka oddała je w dzierżawę. Spór sprowadzał się do tego, czy są one zwolnione z podatku od nieruchomości.
Spółka powoływała się na art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z nim zwolnione z podatku są budowle infrastruktury portowej, budowle infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich oraz zajęte pod nie grunty.
W ustawie podatkowej nie ma definicji „budowli infrastruktury portowej” oraz „budowli zapewniających dostęp do portów i przystani morskich”. Spółka uważała więc, że trzeba odwołać się do definicji z ustawy o portach i przystaniach morskich (Dz.U. z 2010 r. nr 33, poz. 179 ze zm.). Wynika z niej, że budowlami infrastruktury portowej są obiekty, które spełniają następujące warunki:
● znajdują się w granicach portu lub przystani morskiej,
● są ogólnodostępne,
● związane z funkcjonowaniem portu,
● przeznaczone do wykonywania przez podmiot zarządzający portem zadań określonych w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o portach i przystaniach morskich.
Spółka uważała, że wybudowane przez nią obiekty spełniają wszystkie te warunki.
Prezydent miasta stwierdził jednak, że spółka nie może korzystać ze zwolnienia z podatku od nieruchomości, bo sporne obiekty nie są ogólnodostępne, tylko przeznaczone wyłącznie do celów terminalu gazowego.
Spółka wygrała w sądach obu instancji. WSA w Szczecinie zwrócił uwagę na to, że definicję „infrastruktury portowej” wprowadzono do ustawy o portach i przystaniach morskich tą samą nowelizacją, która zmieniała ustawę o podatkach i opłatach lokalnych. Zatem definicję z ustawy o portach i przystaniach morskich należy stosować również do celów podatkowych - stwierdził WSA.
Przywołał także załącznik nr 3 do rozporządzenia ministra infrastruktury i rozwoju z 7 maja 2015 r. w sprawie określenia akwenów portowych oraz ogólnodostępnych obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących w skład infrastruktury portowej dla każdego portu o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej (Dz.U. z 2015 r. poz. 732).
WSA wyjaśnił, że ogólnodostępność spornych obiektów sprowadza się do udostępnienia infrastruktury portowej podmiotom uprawnionym, np. na podstawie umowy cywilnoprawnej.
Tego samego zdania był Naczelny Sąd Administracyjny. – To, że ta ogólnodostępność jest ograniczona, jest czymś normalnym. Trudno, żeby do skroplonego gazu LNG miały dostęp np. kutry rybackie – powiedział sędzia Bogusław Dauter.
Dodał, że ogólnodostępność spornych obiektów potwierdza również to, że znalazły się one w rozporządzeniu ministra infrastruktury i rozwoju z 7 maja 2015 r.
Sędzia Dauter dodał, że stanowisko NSA w tej sprawie jest zgodne z wcześniejszymi orzeczeniami tego sądu, uznającymi budowle infrastruktury portowej za zwolnione z podatku od nieruchomości.
Jest normalne, że ogólnodostępność infrastruktury portowej jest ograniczona. Trudno, żeby do skroplonego gazu LNG miały dostęp np. kutry rybackie
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 7 marca 2018 r., sygn. akt II FSK 531/16. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia