Przy dobrowolnym umorzeniu udziałów nadal nie stosuje się przepisów umożliwiających organom podatkowym określenie przychodu według wartości rynkowych – potwierdził dyrektor KIS, odnosząc się do zmian obowiązujących od 2018 r.
Z pytaniem wystąpił podatnik CIT, który planuje zbyć udziały w spółce z o.o. w celu ich umorzenia w trybie art. 199 par. 1 kodeksu spółek handlowych (dobrowolne umorzenie za wynagrodzeniem). Nie wykluczył, że wynagrodzenie zostanie ustalone w wysokości niższej niż wartość rynkowa udziałów, a także niższej od ich wartości bilansowej (wartości aktywów netto przypadających na jeden udział).
Jego obawy budziło to, że zbycie nastąpi w 2018 r., gdy obowiązuje już nowe brzmienie art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o CIT. Generalnie przepisy te umożliwiają organom podatkowym szacowanie przychodu, gdy cena zbycia rzeczy i praw majątkowych jest nierynkowa.
Podatnik wskazał jednak, że odnoszą się one do transakcji, w których występuje „cena” sprzedaży. Natomiast w przypadku zbycia udziałów w celu umorzenia kodeks spółek handlowych posługuje się terminem „wynagrodzenie”. Podatnik był zdania, że ustawodawca zrobił to celowo, aby odróżnić umorzenie udziałów od innych transakcji polegających na ich zbywaniu.
Podatnik przywołał też wyrok z 19 sierpnia 2015 r. (sygn. II FSK 1747/13), w którym NSA wskazał jednoznacznie, że nie można utożsamiać „wynagrodzenia”, o którym mowa w art. 199 k.s.h., z „ceną” wskazaną w art. 14 ust. 1 ustawy o CIT. Podkreślił również, że umorzenie nie stanowi „zbycia udziałów”.
Dyrektor KIS potwierdził, że art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o CIT nie ma zastosowania do dobrowolnego umorzenia udziałów.
Interpretacja dyrektora KIS z 19 stycznia z 2018 r,, nr 0111-KDIB1-2.4010.456.2017.1.PH.
