Podatnik, który udostępnia dom na krótkie terminy (dzień, tydzień, miesiąc), uzyskuje przychody z działalności gospodarczej. Ale nie wtedy, gdy oddaje mieszkanie studentom do używania – uznał dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.



Pytanie zadał podatnik, który ma dwa domy: jeden, w którym mieszka wraz z żoną i córką, oraz drugi na wsi. Ten drugi wynajmuje w celach wypoczynkowych, oferując go na doby, tygodnie lub miesiące. Nie świadczy żadnych usług dodatkowych, takich jak wyżywienie czy sprzątanie.
Niezależnie od tego posiada też mieszkanie, które wynajmuje studentom. Dochód z tego tytułu rozlicza na zasadach ogólnych, jako najem prywatny.
Zalety najmu prywatnego
Podatnik uważał, że tak samo może traktować wynajem domu na doby, tydzień lub miesiąc, skoro nie świadczy żadnych dodatkowych usług. Sądził zatem, że zarówno do najmu mieszkania, jak i domu będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. To w przyszłości pozwalałoby mu zmienić formę opodatkowania i wybrać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawki 8,5 proc.
Taką możliwość przewiduje art. 9a ust. 6 ustawy o PIT. Warunkiem przejścia na ryczałt jest jednak, aby przychody z najmu były zaliczane do tych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT (czyli do najmu prywatnego).
Wykluczony w biznesie
Ryczałt ewidencjonowany jest wykluczony, gdy jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej.
Podatnik uważał jednak, że dochodu z krótkoterminowego wynajmu domu nie można traktować jak dochodów z działalności gospodarczej, bo – jak argumentował – taki wynajem nie jest prowadzony w sposób metodyczny, systematyczny, uporządkowany i aktywny. Zaznaczył, że dom będzie wynajmował okazjonalnie, bo wieś, na terenie której się on znajduje, nie jest ani miejscowością turystyczną, ani atrakcyjną, nie ma tam żadnych rozrywek ani nawet sklepów.
Zaznaczył także, że ani on, ani żona nie prowadzą działalności gospodarczej.
Dyrektor KIS uznał jednak, że wynajem domu w celach wypoczynkowych należy zaliczyć do działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT) jako usługi związane z zakwaterowaniem. Będzie to bowiem szereg cyklicznych czynności, powtarzalnych okresowo, podejmowanych w celach zarobkowych w sposób zorganizowany i ciągły – tłumaczył organ.
Dyrektor KIS zgodził się natomiast z podatnikiem, że działalnością gospodarczą nie jest wynajem mieszkania studentom. Przychody z tego należy więc zaliczyć do źródła „przychody z najmu”, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Taka odpowiedź otwiera drogę do ewentualnej zmiany formy opodatkowania z zasad ogólnych na ryczałt ewidencjonowany.
Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 lipca 2017 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.63.2017.1.AK.