Podatnicy przeprowadzający transakcje z rodziną po przekroczeniu pewnych limitów zobowiązani są do szczegółowego ich udokumentowania.
Podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi zobowiązani są do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji. Warto pamiętać, że podmiotem powiązanym jest nie tylko udziałowiec czy wspólnik, ale także rodzina. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy z 26 lipca 1991 r. o PIT obowiązek sporządzenia dokumentacji dotyczy też powiązań o charakterze rodzinnym. Powiązania rodzinne natomiast to małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia. Oznacza to, że przedsiębiorca prowadzący firmę dla transakcji zawieranych np. z żoną lub firmą żony musi sporządzić specjalną dokumentację.
Ustawa wskazuje wykaz informacji, jakie powinny zostać zawarte w prawidłowo sporządzonej dokumentacji. Do najważniejszych zaliczyć trzeba:
• określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko),
• określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formy i terminu zapłaty,
• metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji,
• określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot,
• wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki,
• określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
Obowiązek sporządzenia dokumentacji obejmuje transakcję lub transakcje zawarte między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekroczy równowartość:
• 30 tys. euro - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
• 50 tys.euro - w pozostałych przypadkach.
Wartości wyrażone w euro przelicza się na złote według średniego kursu ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym miała miejsce dokumentowana transakcja.
Przepisy ustawy nie określają konkretnego terminu, kiedy dokumentacja powinna być sporządzona. Jednak na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnicy muszą przedłożyć dokumentację w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia żądania.
Podstawa prawna
Art. 25 ust. 5 i 6, art. 25a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).