Fundacja, która dopiero po wszczęciu kontroli rozpoczyna działania na rzecz budowy ośrodków pomocy, zapłaci CIT od zysku przeznaczonego na zakup działek – wynika z wyroku NSA.
Sprawa dotyczyła fundacji, która nie zapłaciła CIT od dochodów wydatkowanych następnie na zakup trzech działek i mieszkania. Powołała się na przepis, który zwalnia z podatku dochody organizacji realizujących cele społecznie użyteczne. Zwolnienie dotyczy części, jaka zostaje przeznaczona na realizację tych celów (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT).
Dyrektor urzędu kontroli skarbowej uznał jednak, że zakup nieruchomości nie miał na celu realizacji celów statutowych, a był tylko lokatą kapitału, co wyklucza zwolnienie.
Dodatkowo utwierdził go w tym fakt, że przez cztery lata fundacja, która działała na rzecz osób niewidomych i niepełnosprawnych, nie podjęła działań zmierzających do realizacji celów statutowych. – Fakt, kupiła nieruchomości, ale nic z nimi nie robiła – zwrócił uwagę dyrektor UKS.
Podkreślił, że do czasu wszczęcia kontroli fundacja nie wystąpiła nawet o zgodę na budowę hospicjum, ani domu pogodnej starości. Przez pół roku oferowała zaś w internecie jedną z działek do sprzedaży, a mieszkanie wynajmowała osobie fizycznej.
Prezes fundacji argumentował, że przepisy nie określają, w jakim maksymalnie czasie fundacja powinna zrealizować cele statutowe. Tłumaczył, że dopiero przygotowywał się do budowy ośrodków pomocy i wykorzystania lokalu mieszkalnego jako centrum informacyjno-edukacyjnego.
Sądy nie dały jednak wiary tym twierdzeniom. WSA w Gdańsku orzekł, że skoro fundacja zamierzała skorzystać ze zwolnienia, to powinna była podjąć działania zmierzające do realizacji celów statutowych. – Działania takie zostały podjęte dopiero po tym, jak UKS zakwestionował zwolnienie, dopiero wtedy fundacja wystąpiła o warunki zabudowy pod budowę ośrodków – zauważył WSA.
Również NSA zwrócił uwagę na to, że projekt architektoniczny budowy ośrodków został przedstawiony dopiero w 2014 r., a więc już po zakończeniu kontroli.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 29 grudnia 2016 r., sygn. akt6 II FSK 3588/14.