Przekazanie dywidendy wspólnikom może nastąpić w formie rzeczowej. Jak ująć takie świadczenie w księgach rachunkowych?
Problemu tego nie regulują przepisy ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). Zalecenia znajdziemy natomiast wśród Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej, a konkretnie – w interpretacji KIMSF 17.
Ma ona zastosowanie wyłącznie do wypłaty dywidendy, gdy wszystkim posiadaczom danej klasy instrumentów kapitałowych przysługują równe prawa. Nie dotyczy przekazania aktywów niepieniężnych, w wyniku którego aktywa są kontrolowane przez tę samą stronę lub strony, zarówno przed, jak i po przekazaniu (np. w ramach grupy). Zobowiązanie do wypłaty dywidendy ujmuje się, gdy wypłata dywidendy została ustanowiona w formie uchwały walnego zgromadzenia. Kwotę dywidendy należy ustalić w wartości godziwej (tj. aktualnej wartości rynkowej) składnika majątkowego, stanowiącego przedmiot dywidendy rzeczowej. Na koniec każdego okresu sprawozdawczego oraz na dzień wypłaty dywidendy jednostka weryfikuje i koryguje wartość bilansową zobowiązania z tytułu dywidendy, a wszelkie zmiany tej wartości ujmuje w kapitale własnym jako korektę wartości podzielonego wyniku.
W momencie uregulowania zobowiązania z tytułu dywidendy jednostka ujmuje ewentualną różnicę pomiędzy wartością bilansową składnika stanowiącego przedmiot dywidendy a wartością bilansową zobowiązania z tytułu dywidendy w rachunku zysków i strat. W rezultacie wynik na transakcji jest taki sam, jakby jednostka najpierw dokonała sprzedaży składnika będącego przedmiotem dywidendy według wartości godziwej, a następnie otrzymaną kwotę z tego tytułu przekazała udziałowcom jako dywidendę.