Ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych obowiązuje już ponad 17 lat. Czy wciąż warto ubiegać się o zezwolenie na prowadzenie działalności w strefach i korzystać z ulg podatkowych?
Paweł Tomczykowski doradca podatkowy, partner w Kancelarii Ożóg i Wspólnicy
W czasie swojego obowiązywania ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych przeszła kilka nowelizacji, wynikających głównie z konieczności dostosowania polskich przepisów do regulacji unijnych. Zmieniała się liczba stref, ich obszar, a także zakres przywilejów podatkowych związanych z prowadzeniem działalności na jej obszarze. Obecnie funkcjonuje w Polsce 14 specjalnych stref ekonomicznych. Nowelizacja ustawy z 2008 r. rozszerzyła maksymalny łączny obszar stref z 12 tys. do 20 tys. hektarów. Dodatkowo przedłużono termin funkcjonowania stref z końca 2017 r. do końca 2020 r. Z wypowiedzi Ministerstwa Gospodarki wynika, że rząd rozważa nawet bezterminowe przedłużenie działalności stref. Niebagatelnym argumentem na poparcie tego rozwiązania jest to, że w strefach powstało dotychczas ponad 50 tys. nowych miejsc pracy, a inwestycje osiągnęły poziom ponad 13 mld zł.
Warunkiem prowadzenia działalności w strefie i korzystania z ulg w podatku dochodowym jest zezwolenie, które w drodze przetargu lub rokowań przyznaje zarządzający strefą. Negocjacje z Unią Europejską dotyczące akcesji Polski wymusiły pewne zmiany w przyznawaniu ulg w strefach, tak aby były one zgodne z zasadami udzielania pomocy publicznej. Pomoc ta musi być uzależniona od stopnia rozwoju gospodarczego danego regionu, co odzwierciedla wskaźnik intensywności pomocy, który dla polskich stref waha się w przedziale od 30 do 50 proc. Istnieje przy tym możliwość zwiększenia pomocy dla małych i średnich przedsiębiorców. Wielkość pomocy ustala się na podstawie kwoty wydatków na zakup aktywów trwałych oraz o kwotę dwuletnich kosztów zatrudnienia nowych pracowników. Kwoty te następnie należy pomnożyć przez wskaźnik intensywności pomocy publicznej obowiązujący dla danej strefy. Tak wyliczone wartości odpowiadają kwocie podatku dochodowego, z którego zapłaty zwolniony jest przedsiębiorca, co stanowi dla niego pomoc publiczną.