Spółka, która ma prawo do amortyzacji lokalu, powinna wyodrębnić z wartości łącznej lokalu i gruntu tylko wartość lokalu. Od gruntu nie dokonuje się amortyzacji.
Skarżąca spółka jest leasingodawcą i jako finansujący planuje zawierać umowy leasingu operacyjnego lokali użytkowych. Spółka będzie nabywała odrębną własność lokali i wraz z nią udział w nieruchomości wspólnej (udział we współwłasności lub prawie wieczystego użytkowania gruntu). Umowy nabycia odrębnej własności lokalu nie będą określały wartości udziału we współwłasności gruntu lub udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu ani nawet udziału w częściach wspólnych nieruchomości. Umowy będą określały wyłącznie cenę odrębnej własności lokalu. Skarżąca spółka twierdziła, że będzie mogła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej lokali, którą będzie stanowiła cena nabycia. Podkreślała, że własność nabytego lokalu jest nierozerwalnie związana z udziałem we współwłasności gruntu lub udziałem w prawie wieczystego użytkowania.
WSA podzielił stanowisko ministra finansów. Uznał on, że dokonując amortyzacji lokalu, należy wyodrębnić z wartości łącznej lokalu i gruntu tylko wartość lokalu i od niej dokonywać amortyzacji. Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.) amortyzacji podlegają m.in. lokale będące odrębną własnością, nie podlegają zaś grunty. Minister wskazał, że grunty mogą być jednak przedmiotem leasingu. Ponadto, zgodnie z art. 16c pkt 1 ustawy o CIT, amortyzacji nie podlega również prawo wieczystego użytkowania gruntów i prawo to jako wartość niematerialna i prawna nie może dla celów podatkowych być przedmiotem leasingu.
Wyrok jest nieprawomocny.
Wyrok WSA w Warszawie z 7 listopada 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 705/11.