Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią. Czy w związku z takim przeniesieniem można określić podatkowe koszty uzyskania przychodów?
Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Przeniesienie wierzytelności może nastąpić w drodze sprzedaży. W takiej sytuacji sprzedający uzyskuje przychód podatkowy w wysokości kwoty wskazanej w umowie jako należnej od kupującego. Wątpliwości budzi sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu. W wyroku z 7 lutego 2011 r. WSA w Gliwicach uznał, że kosztem uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży wierzytelności jest kwota główna udzielonych pożyczek wraz z naliczonymi do dnia sprzedaży odsetkami. (sygn. akt I SA/Gl 1061/10). W sprawie tej spółka sprzedała wierzytelności przysługujące jej z tytułu udzielonych pożyczek. Ustalone w umowie wynagrodzenie było niższe niż wartość nominalna wierzytelności. Spółka ustaliła przychód w wysokości ceny określonej w umowie oraz koszt podatkowy w wysokości części sprzedawanych wierzytelności, obejmującej zarówno kwoty główne pożyczek, jak i odsetki naliczone do dnia podpisania umowy. Jednak zdaniem organu podatkowego wartość odsetek naliczonych do dnia sprzedaży wierzytelności nie mogła zostać uznana za koszt uzyskania przychodu, gdyż nie wystąpił tu element poniesienia wydatku.
Nie zgodził się z tym WSA w Gliwicach. Orzekł, że cena nominalna zbywanej wierzytelności obejmuje również należne od tej wierzytelności odsetki. Twierdzenie, że koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia wierzytelności obejmuje wyłącznie kwotę udzielonej pożyczki nie znajduje uzasadnienia i pozostaje w sprzeczności z twierdzeniem, że przychodem z nabycia takiej wierzytelności wraz z odsetkami jest cena określona w umowie cesji. Zdaniem sądu wyłączenie z ceny sprzedaży wierzytelności wartości należnych odsetek godziłoby w istotę przelewu jako czynności prawnej określonej przepisami kodeksu cywilnego.
not. MGM