Podatnicy, u których udział obrotów opodatkowanych w obrotach ogółem nie przekroczy 2 proc., mogą decydować, czy chcą odliczyć VAT.

Kiedy podatnik musi ustalić proporcję dla celów rozliczeń VAT

Podatnik VAT wykonujący zarówno czynności opodatkowane, jak i zwolnione jest zmuszony do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli jest to niemożliwe, ustala odpowiednią, roczną proporcję zgodnie z wytycznymi zawartymi w art. 90 ustawy o VAT. Zgodnie ze znowelizowanymi od 1 kwietnia przepisami, w przypadku gdy proporcja ta przekroczy 98 proc., podatnik ma prawo uznać, że wynosi ona 100 proc. i odliczyć całość podatku naliczonego. Jeżeli nie przekracza 2 proc. – podatnik ma prawo uznać, że proporcja wynosi 0 proc. Przed zmianą przepisów w tym drugim przypadku podatnik zawsze tracił prawo do odliczenia podatku naliczonego. Obecnie od jego decyzji zależy, czy będzie go odliczał, czy też uzna, że proporcja wyniosła 0 proc.
Podstawa prawna
Art. 90 ust. 1 – 9, ust. 10 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

To jest tylko część artykułu. W pełnej wersji dowiesz się więcej na temat:

Czy znaczenie ma wartość podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu

W jaki sposób dokonać rocznej korekty odliczonego podatku

Od kiedy mają zastosowanie nowe przepisy dotyczące korekt

Zobacz pełną treść artykułu w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Jak określać proporcję dla celów VAT.