Od początku roku obowiązują znowelizowane przepisy rozporządzenia w sprawie wystawiania faktur, które przewidują możliwość sporządzania zbiorczych faktur korygujących. W jakich sytuacjach można korzystać z tych regulacji?
Rozporządzenie wprowadza odrębne regulacje dotyczące przypadków, gdy korygowana jest konkretna dostawa (dostawy) lub usługa (usługi) i przypadków, w których podatnik udziela rabatu związanego ze wszystkimi czynnościami wykonanymi w danym okresie. W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać numer kolejny, datę wystawienia, nazwy i numery identyfikacji podatkowej stron, okres, do którego odnosi się udzielany rabat oraz kwoty: rabatu i zmniejszenia podatku należnego. Wystawca faktury korygującej nie musi natomiast odnosić się do wszystkich faktur wystawionych w tym okresie.
Ta możliwość dotyczy przypadków, gdy w danym okresie podatnik rabatem obejmuje wszystkie dostawy towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy. Oznacza to, że nie ma ono zastosowania w przypadku, gdy rabatem objęta jest tylko część dostaw dokonanych w danym okresie dla konkretnego nabywcy. Regulacji tej nie będzie mógł więc zastosować podatnik, który udziela rabatu z tytułu dostawy w danym okresie jednemu nabywcy towarów jednego rodzaju – jeżeli w tym samym okresie podatnik realizował na rzecz tego nabywcy także dostawy innych towarów (względnie wykonywał usługi), które nie są objęte tym rabatem.
Przed zmianą przepisów zbiorcze korekty mogły być wystawiane, ale zważywszy na to, że ustawodawca nie określił dla nich żadnych szczególnych reguł, w związku z tym wystawiając taką zbiorczą fakturę korygującą podatnik musiał ująć w niej te wszystkie informacje, które wymagane były przez przepisy rozporządzenia, a zatem dane dotyczące pierwotnie wystawionych faktur. To stwarzało zdecydowanie nieuzasadnione i zbędne obciążenie administracyjne.