W praktyce podatkowej przez długi okres przyjmowano, że otrzymany przez leasingodawcę zwrot kosztów ubezpieczenia przedmiotu leasingu nie podlega podatkowi od towarów i usług (podatek VAT). Jednak Naczelny Sąd Administracyjny 8 listopada 2010 r. (sygn. akt I FPS 3/10) uznał, że z tytułu otrzymanego zwrotu kosztów ubezpieczenia przedmiotu leasingu finansujący (leasingodawca) zobowiązany jest uiścić VAT. Co to oznacza?
Zwrot kosztów ubezpieczenia powinien być wliczony do podstawy opodatkowania VAT w rozumieniu art. 29 ustawy o VAT. Pojawiła się zatem w relacjach leasingodawca – leasingobiorca nowa kwestia dotycząca konieczności opodatkowania za okresy przeszłe zwrotu kosztów ubezpieczenia przedmiotu leasingu. W przypadku większości przedmiotów leasingu, co do których przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, kwestia ta zostanie zapewne ugodowo rozstrzygnięta między leasingodawcą a leasingobiorcą. Sprzeczne interesy mogą się natomiast pojawić, gdy prawo leasingobiorcy do odliczenia podatku naliczonego było ograniczone, np. w przypadku samochodów osobowych. W takich przypadkach niezbędna będzie analiza umowy między leasingobiorcą a leasingodawcą w celu określenia, czy leasingobiorca powinien ponieść dodatkowy koszt w postaci VAT.
W tym kontekście należy zwrócić uwagę, że kwota należna, także z tytułu usługi leasingowej, to inaczej cena, którą z tytułu sprzedaży nabywca zobowiązany jest uiścić. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o cenach za cenę uważa się wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest zobowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Z definicji tej można wywnioskować, że jeżeli strony opodatkowanej transakcji określiły jej cenę, bez wskazania, że jest to wartość netto, do której należy doliczyć VAT, to można domniemywać, że jest to cena zawierająca w sobie VAT. To domniemanie wydaje się być przyjęte w literaturze oraz znajduje potwierdzenie w wyrokach sądów powszechnych i administracyjnych.