Firmy często korzystają z kredytów w walucie obcej. Czy w przypadku przewalutowania takiego kredytu oraz w momencie jego spłaty powstają różnice kursowe dla celów CIT?
W przypadku otrzymanego bądź udzielonego kredytu (pożyczki) w walucie obcej różnice kursowe powstają, jeżeli jego wartość w dniu otrzymania bądź udzielenia jest niższa bądź wyższa od wartości w dniu jego spłaty. Do wyceny należy wykorzystać kurs, który został faktycznie przez podatnika zastosowany do wyceny dokonanych w danym dniu transakcji walutowych, np. kurs kupna lub sprzedaży banku, kurs kantorowy.
Dla ustalenia różnic kursowych w przypadku pożyczki istotny jest dzień jej udzielenia bądź otrzymania oraz dzień zwrotu lub spłaty pożyczki. Dniem spłaty pożyczki jest dzień uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. Samo przewalutowanie pożyczki nie może być uznane za uregulowanie zobowiązania. W ramach przewalutowania nie następuje transfer środków pieniężnych. Zadłużenie istnieje nadal, zmienia się jedynie waluta, w której jest wyrażone. W konsekwencji, w związku z przewalutowaniem nie mogą powstać podatkowe różnice kursowe.
Także w przypadku spłaty pożyczki, która została wcześniej przewalutowana, nie dojdzie do powstania różnic kursowych. Aby powstały różnice kursowe z tytułu pożyczki, musi być ona udzielona i spłacona w walucie obcej. Po dokonaniu przewalutowania zobowiązanie z tytułu zaciągniętej pożyczki nie jest już zobowiązaniem wyrażonym w walucie obcej, tylko w złotych. Spłata pożyczki dokonywana jest też w złotych. Nie dochodzi więc do realizacji różnic z tytułu różnych kursów walut na dzień zaciągnięcia i spłaty pożyczki.
Reasumując, zarówno w chwili przewalutowania pożyczki z waluty obcej na złote, jak i w momencie spłaty takiej pożyczki, nie powstają podatkowe różnice kursowe. Mimo więc różnicy pomiędzy wyrażoną w złotych wartością otrzymanej (udzielonej) pożyczki a kwotą spłaty (w złotych) wartość ta nie znajduje odzwierciedlenia w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym.