Przedsiębiorcy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, które po raz pierwszy wprowadzili do ewidencji.
Jeden z czytelników pyta, czy może skorzystać z amortyzacji przyspieszonej w sytuacji, gdy nabył zabudowania po dawnym gospodarstwie rolnym, które wyremontował i przeznaczył na warsztat.
Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o PIT) przewidują dwie podstawowe metody amortyzacji: liniową oraz degresywną. Amortyzacja przyśpieszona stanowi jeden ze sposobów stosowania amortyzacji liniowej. Jej istota sprowadza się do zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych. Indywidualnych, a zatem innych niż wynikające ze specjalnych tabel będących załącznikiem do ustawy o PIT.
Z tej metody nie zawsze jednak można korzystać. Przede wszystkim metoda ta może być stosowana tylko wobec ściśle określonych budynków i budowli zaliczanych do środków trwałych, które są albo używane, albo ulepszone. Aby były one uznane za używane, podatnik musi wykazać, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez 60 miesięcy. Z kolei by udowodnić, że są one ulepszone, konieczne jest wykazanie, że przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30 proc. wartości początkowej.
Co więcej, aby móc skorzystać z amortyzacji przyśpieszonej, spełnione muszą być dwa dodatkowe warunki. Po raz pierwszy muszą być one wprowadzone do ewidencji środków trwałych u danego podatnika, a ponadto musi zostać zachowany minimalny 10-letni okres amortyzacji.
Dopiero łączne spełnienie wymienionych warunków uprawnia podatnika do skorzystania z przyśpieszonej amortyzacji, przez zastosowanie indywidualnych stawek amortyzacyjnych. Jak jednak łatwo zauważyć, ustalona indywidualnie stawka amortyzacji nie może być wyższa niż 10 proc. (wynika to z minimalnego okresu amortyzacji, który wynosi 10 lat).
Dla budynków (lokali) trwale związanych z gruntem, budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem oraz kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m sześc., domków kempingowych i budynków zastępczych - okres amortyzacji nie może być krótszy niż trzy lata.
Podstawa prawna
Art. 22j ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).