Podatnicy, którzy świadczą usługi turystyki, muszą prowadzić ewidencję jak inni podatnicy VAT z uwzględnieniem danych, które wcześniej ujmowane były w specjalnej ewidencji przewidzianej dla usług turystycznych.
Podatnik prowadzi niewielkie biuro turystyczne. Słyszał, że podatnicy świadczący usługi turystyczne nie będą już musieli prowadzić specjalnej ewidencji dla celów rozliczenia ich w VAT. - Czy to prawda - pyta pan Krystian z Zielonej Góry.
Nie, ewidencja musi być prowadzona.
Co prawda przepisy ustawy o VAT uległy zmianie i przepis o ewidencji został wykreślony, ale dla podatników świadczących usługi turystyczne wprowadzono obowiązek stosowania ewidencji VAT, tak jak u innych podatników, z uwzględnieniem danych specyficznych dla tej branży.
Do końca listopada 2008 r. jednym z warunków opodatkowania usług turystyki na podstawie marży było prowadzenie ewidencji, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadanie dokumentów, z których wynikały te kwoty. Po tej dacie warunek ten usunięto z ustawy. Nie oznacza to jednak, że podatnik nie ma żadnych obowiązków ewidencyjnych. Wręcz przeciwnie. Od początku grudnia 2008 r. podatnik ma obowiązek prowadzić ewidencję jak inni podatnicy VAT, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty. Ewidencja z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT musi zawierać ponadto m.in. dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.
Konsekwencje tej zmiany są dwie. Po pierwsze, to, czy podatnik stosuje specjalną ewidencję dla celów usług turystycznych, nie warunkuje już konieczności stosowania opodatkowania na podstawie marży. Po drugie, za brak ewidencji podatnik świadczący usługi turystyczne poniesie takie same surowe sankcje jak inni podatnicy.
PODSTAWA PRAWNA
Art. 119 ust. 3 i 3a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).