Przedsiębiorstwo, które po pewnym czasie otrzymuje z powrotem swój towar, musi skorygować przychód wykazany w pierwotnych, a nie bieżących zeznaniach rocznych.
Tak wynika z orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Zajmował się on skargą spółki, która sprzedaje podręczniki. Zgodnie z zawartymi umowami nabywcy mogą jej zwracać książki.
W praktyce czynią to po terminie rozliczenia rocznego. Spółka wystawia w takiej sytuacji faktury korygujące, zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Problem polegał na tym, w jakim momencie spółka powinna skorygować przychody: czy w rozliczeniach bieżących, czy za okresy, w których były one księgowane. Spółka wyjaśniła, że rozlicza przychody na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Zgodnie z nim, za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, o ile nie jest późniejszy niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Spółka twierdziła, że w związku ze zwrotami może korygować podatek dochodowy na bieżąco. Minister finansów uznał, że korekta powinna dotyczyć okresu, w którym firma sprzedała książki.
Sąd przyznał rację ministrowi. Zgodził się, że ustawa o CIT nie określa, jak należy postępować w przypadku zwrotu towarów. Sędzia Marek Kraus wyjaśnił jednak, że skoro art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o CIT określają moment powstania przychodu, to należy go odnosić do konkretnego roku podatkowego.
– Późniejsze zdarzenia, takie jak częściowy zwrot towarów, należy odnieść do tego pierwotnego przychodu – uzasadniał sędzia. A zatem skoro przychód nie jest przychodem definitywnym i trzeba go pomniejszyć o wartość zwróconych towarów, to do niego należy odnosić korekty. Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 12 października 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 3482/11.