Zapomoga korzystająca ze zwolnienia z PIT może być świadczona zarówno w pieniądzu, jak i w innej formie.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) wolne od podatku są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.
Pod pojęciem zapomoga należy rozumieć każde wsparcie o realnym wymiarze ekonomicznym udzielane osobom znajdującym się w trudniej sytuacji życiowej. Tym samym także świadczenia o charakterze niepieniężnym mogą być uznane za zapomogę. Tak stwierdził WSA w Białymstoku w prawomocnym wyroku z 21 lipca 2010 r. (sygn. akt I SA/Bk 219/10).
Stanowisko WSA jest odmienne od tych wyrażanych do tej pory przez organy podatkowe, których zdaniem zapomoga to jednorazowe świadczenie pieniężne.