Spółka, która w całości zamortyzowała środek trwały, zlikwidowała go, a później odzyskała jego elementy, uzyskuje przychód i musi zapłacić podatek – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach.
Skarżąca spółka wykazała za 2008 r. stratę z działalności gospodarczej. Rozliczenie to zakwestionowały jednak organy podatkowe, które uznały, że spółka zaniżyła przychody o wartość odzyskanych murów oporowych stanowiących element zlikwidowanego w 2008 r. środka trwałego – węzła betoniarskiego nabytego wcześniej w drodze aportu. Spór w sprawie sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy odzyskanie elementów zlikwidowanego środka trwałego spowodowało powstanie przychodu. Organy podatkowe twierdziły, że jest to przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.).
Sąd wyjaśnił, że przychodem jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.
Nieodpłatnym świadczeniem jest zdarzenie, które powoduje uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. Sąd wskazał, że odzyskanie elementów zlikwidowanego wcześniej środka trwałego jest przychodem, który podlega CIT. Zwrócił uwagę, że spółka w 100 proc. zamortyzowała środek trwały i zlikwidowała go. Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Kielcach z 22 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 254/12