Do opłat za pobyt w izbie wytrzeźwień mają zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej, ale dopiero od 1 stycznia 2010 r. Oznacza to, że opłata przedawnia się po 5 latach.
Wojewódzki sąd administracyjny orzekł, że do opłat za pobyt w izbie wytrzeźwień przed 1 stycznia 2010 r. nie miały zastosowania przepisy Ordynacji podatkowej. Do opłat powstałych po 1 stycznia 2010 r. zastosowanie ma 5-letni okres przedawnienia wynikający z tej ustawy (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).
Termin 1 stycznia 2010 r. związany jest z wejściem w życie nowej ustawy o finansach publicznych (Dz.U. z 2009 r. nr 157, poz. 1240 z późn. zm.). Zgodnie z art. 67 tej ustawy do spraw dotyczących niepodatkowych należności budżetowych nieuregulowanych tą ustawą stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) i odpowiednio przepisy działu III Ordynacji podatkowej. Natomiast zgodnie z art. 70 par. 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Jak wyjaśnił sąd, opłata za pobyt w izbie wytrzeźwień ma charakter publicznoprawny (a nie cywilnoprawny), stanowiący dochód budżetu jednostki samorządu terytorialnego, której obowiązek uiszczenia wynika z przepisów. W efekcie do opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień nie należało stosować przepisów kodeksu cywilnego, które przewidywały 10-letni termin przedawnienia. Wyrok potwierdzający to stanowisko wydał też WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 1252/06).
Zdaniem łódzkiego wojwódzkiego sądu administracyjnego po 1 stycznia 2010 r. zastosowanie znajdzie więc art. 67 ustawy o finansach publicznych nakazujący odpowiednio stosować przepisy kodeksu postępowania administracyjnego i działu III Ordynacji podatkowej. Przed tym terminem – zdaniem sądu – kwestii przedawnienia opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień nie regulował żaden przepis. Wyrok jest nieprawomocny.
SYGN. AKT III SA/Łd 75/11