Pozbawienie odliczenia VAT podatników, u których proporcja sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej nie przekroczyła 2 proc., jest niezgodne z prawem unijnym.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że ograniczenie odliczenia VAT przewidziane w art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT (Dz.U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) narusza zasadę neutralności VAT.
– Polski ustawodawca dokonał błędnej implementacji spornych przepisów – podkreślił sędzia NSA Ryszard Pęk.
Oddalając skargę kasacyjną ministra finansów NSA zwrócił uwagę na art. 173 ust. 2 lit. e) Dyrektywy 112. W jego ocenie, choć przepis zawiera rozstrzygnięcie korzystne dla podatników, nie może on być źródłem wprowadzenia wyłączenia odliczenia podatku naliczonego takiego, jak przewidziane w art. 90 ust. 10 pkt 2 polskiej ustawy o VAT.
Zdaniem NSA ustawodawca sam zauważył swój błąd, o czym świadczą zaawansowane prace nad nowelizacją VAT w tym zakresie.
Orzeczenie NSA ma znaczenie dla wszystkich podatników VAT, którzy w ramach swojej działalności wykonują zarówno czynności opodatkowane, przy których przysługuje prawo do odliczenia, jak i takie, które takiego prawa nie dają (zwolnione). W takie sytuacji podatnik musi wyodrębnić kwoty podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia VAT i które tego prawa nie dają. Podatnik, u którego proporcja wstępna czynności dających prawo do odliczenia i niepozwalających na odzyskanie VAT za dany rok nie przekroczyła 2 proc., zostaje pozbawiony prawa do odliczenia. W konsekwencji w ciągu roku nie ma prawa do odliczania podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną.
Ponadto, jeżeli różnica pomiędzy tzw. proporcją wstępną a proporcją ostateczną nie przekracza 2 proc., podatnik nie ma prawa do rocznej korekty VAT. Wyrok jest prawomocny.
SYGN. AKT I FSK 290/10