Mniej uciążliwe dla podatnika jest zajęcie rachunku bankowego niż egzekucja z rzeczowego majątku firmy.
ORZECZENIE
Przedsiębiorca, będący osobą fizyczną, w deklaracji za czerwiec 2007 r. wykazał należność w VAT, której nie wpłacił. Z tego powodu zostało wobec niego wystosowane upomnienie, którego podatnik nie odebrał. Po dwukrotnym awizowaniu organ uznał je za doręczone i wystawił wobec podatnika tytuł wykonawczy, na podstawie którego organ egzekucyjny zajął rachunek bankowy podatnika.
Wobec prowadzonej egzekucji podatnik zgłosił zarzut bezzasadnego, zajęcia konta bankowego, uzasadniając, że jest to środek nazbyt uciążliwy, który uniemożliwia mu prowadzenie działalności, a tym samym nie jest w stanie wywiązać się z ciążących na nim zobowiązań podatkowych. Dodatkowo stwierdził, że egzekucja jest środkiem ostatecznym w sytuacji, gdy nie ma możliwości współpracy z dłużnikiem. Ponadto podniósł zarzut nieodroczenia przez organ terminu zapłaty podatku.
W odpowiedzi na ten zarzut organ podniósł, że termin nie został odroczony, ponieważ podatnik nie złożył stosownego wniosku. Odnośnie do zajęcia rachunku bankowego organ stwierdził, że nie jest to najuciążliwsza droga zaspokojenia roszczeń i nie powoduje to nadmiernych trudności w prowadzeniu działalności gospodarczej przez podatnika. Nie zgadzając się ze stanowiskiem organu, podatnik wniósł skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Wojewódzki sąd administracyjny, oddalając skargę podatnika podzielił stanowisko organów podatkowych, podkreślając, że istotnie zajęcie rachunku bankowego nie jest najuciążliwszym środkiem zaspokojenia roszczeń, gdyż organ mógł zastosować egzekucję składników majątkowych przedsiębiorstwa, co w większym stopniu utrudniłoby prowadzenie działalności.
Za prawidłowe uznał również stanowisko organów, zgodnie z którym warunkiem przedłużenia terminu zapłaty podatku jest wniosek podatnika.
Sygn. akt I SA/Bk 88/08