ORZECZENIE
Przystosowanie pojazdu do prowadzenia nauki jazdy nie ma wpływu na jego klasyfikację dla celów podatkowych – uznał NSA.
Sprowadzoną z Niemiec przyczepę i samochód ciężarowy podatniczka z Pomorza zmodyfikowała i wykorzystywała jako pojazdy do nauki jazdy. Zainstalowała w nich m.in. lusterka zewnętrzne, dodatkowy pedał hamulca i przeciwblokadę kół. Była przekonana, że takie ulepszenia pozwalają jej skorzystać z ulgi od podatku od środków transportowych, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Przepis ten wymienia pojazdy, które podlegają zwolnieniu, a wśród nich m.in. pojazdy specjalne w rozumieniu przepisów prawa drogowego. Kobieta uważała, że przyczepa i ciężarówka do nauki jazdy mieszczą się w tej kategorii i przysługuje jej zwrot nadpłaty podatku, który – w jej ocenie – organy pobrały niesłusznie.
Tego zdania nie podzielił prezydent miasta. Uznał bowiem, że samochody przeznaczone do nauki nie mogą być uznawane za pojazdy specjalne; takimi są bowiem piaskarki, pługi śnieżne, żurawie etc. Argumentację tę rozbudowało Samorządowe Kolegium Odwoławcze, wyjaśniając, że przepisy prawa podatkowego odsyłają do definicji z ustawy – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r. poz. 1137 ze zm.). Wynika z niej, że pojazdem specjalnym jest pojazd samochodowy lub przyczepa przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia (art. 2 pkt 36). Kobieta nie wprowadziła zaś w swoich pojazdach tak daleko idących modyfikacji, by mogły mieć one wpływ na kwalifikację podatkową. Na ich skutek nie zmieniły się wszak ani podstawowe cechy, ani też funkcje pojazdów. Wystarczyłoby jedynie zdemontować dodatkowe elementy, a można by było pojazdy sprzedać – skonkludował organ.
Również WSA w Gdańsku stwierdził, iż fakt, że pojazdy do nauki jazdy muszą posiadać dodatkowe wyposażenie, nie jest wystarczającą przesłanką, by uznać je za pojazdy specjalne.
Pogląd ten podzielił NSA, podkreślając, że metody klasyfikacji są bardzo klarowne, a konkretne wymagania – szczegółowo opisane w przepisach. ©?
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 20 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1044/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia