Zaliczka na energię elektryczną jest odrębną usługą od najmu i podlega 23 proc. stawce VAT – wyjaśnił dyrektor izby skarbowej.
Sprawa dotyczyła gminy (czynnego podatnika VAT), która wynajmuje lokale na cele mieszkaniowe. Pobiera z tego tytułu czynsz zwolniony z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT) oraz zaliczkę na centralne ogrzewanie (23-proc. stawką). Zaliczka jest rozliczana po zakończeniu sezonu grzewczego po kosztach rzeczywistych i nie jest refakturowana, ponieważ samorząd jest jedynym dostawcą energii cieplnej do wynajmowanych lokali. Jednostka chciała się upewnić, czy ma prawo doliczać podatek do zaliczki na centralne ogrzewanie.
Prawidłowość tego postępowania potwierdził dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy. Wyjaśnił, że o świadczeniu złożonym rozliczanym razem można mówić wtedy, gdy relacja poszczególnych czynności wykonywanych na rzecz nabywcy będzie miała charakter świadczenia podstawowego i świadczenia pomocniczego. A zatem umożliwiają skorzystanie (względnie lepsze skorzystanie) ze świadczenia podstawowego lub są dla niego niezbędne.
Jeżeli jednak świadczenia można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas powinny być one traktowane jako dwie niezależnie opodatkowane czynności. Według dyrektora skoro z zawartych przez gminę umów najmu wynika, że strony odrębnie rozliczają czynsz i opłaty za energię cieplną, to dostawa ciepła jest świadczeniem odrębnym. Szczególnie, że najemca decyduje o wielkości jego zużycia.
– Dlatego też dostawę energii cieplnej należy opodatkować według stawki 23 proc. – wyjaśnił organ.
Interpretacja dyrektora IS w Bydgoszczy z 22 stycznia 2016 r., ITPP1/4512–1077/15/BS.