Kolejne nowelizacje przepisów ustawy o CIT są związane z co najmniej trzema tendencjami w krajowym i międzynarodowym (unijnym) systemie prawnym. Pierwsza to wdrażanie nowych rozwiązań, które mają na celu realizację określonych założeń. Do tej grupy można zaliczyć całkowicie nowe zasady dokumentowania transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, które można nawet określić mianem nowej filozofii w takich rozliczeniach.
Są one wynikiem wdrażania do krajowego porządku prawnego regulacji i zaleceń Komisji Europejskiej. Prowadzą jednak do znacznie szerszego niż dotychczas obowiązku dokumentacyjnego. Po raz pierwszy pojawi się od przyszłego roku obowiązek sporządzania skróconych sprawozdań z realizacji transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, które będą stanowić załącznik do deklaracji rocznej. Obowiązek ten pojawi się u podatników, których roczne przychody przekroczą równowartość 10 mln euro.

Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych>>

Również w tej grupie znalazły się przepisy związane z finansowaniem przez pracodawców żłobków i przedszkoli dla pracowników. Są one wyrazem wdrażania nowych instrumentów w obszarze polityki społecznej i rodzinnej. Od stycznia 2016 r. przedsiębiorstwa mogą zarówno zakładać przedszkola, kluby dziecięce i żłobki, jak też finansować wydatki na opiekę nad dziećmi ponoszone przez pracowników. Muszą to jednak być wydatki udokumentowane, co może się przełożyć na zmniejszenie szarej strefy w tym obszarze.
Nowym rozwiązaniem z tego obszaru, kontynuującym dotychczasową koncepcję podwyższenia innowacyjności rodzimej gospodarki, jest ulga na badania i rozwój w miejsce dotychczasowego odliczenia wydatków na nabycie nowych technologii. Zmianie uległa zarówno wartość odliczenia ponoszonych wydatków, jak też ich zakres. Dotychczasowe doświadczenia wspierania innowacyjności instrumentami podatkowymi nie napawają jednak zbytnim optymizmem.
Wdrażanie rozwiązań przyjaznych dla podatników może być postrzegane jako druga tendencja uzasadniająca zmiany. Warto tu wspomnieć o uchyleniu przepisów o obowiązkowych korektach kosztów uzyskania przychodu w przypadku braku zapłaty za zobowiązania w terminie oraz wprowadzeniu możliwości bieżącej korekty przychodu lub kosztu w określonych okolicznościach. Tendencja ta jest o tyle istotna, że jej utrzymanie powinno prowadzić do uproszczenia rozliczeń podatkowych, co w świetle wzrastającej złożoności całego systemu prawnego, w tym podatkowego, ma bardzo istotne znaczenie.
Trzecią tendencją jest konieczność dostosowania regulacji podatkowych do zmian w innych przepisach. Początek 2016 r. przyniósł wiele nowych ustaw, które rozszerzają lub zmieniają dotychczasowe regulacje. Z najważniejszych warto wskazać prawo restrukturyzacyjne lub nową ustawę o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Liczba zmian redakcyjnych związanych z takimi dostosowaniami obrazuje, w jakim stopniu przepisy podatkowe opierają się na regulacjach prawnych z obszaru prawa cywilnego lub administracyjnego.

Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych>>

Zaprezentowany komentarz ma na celu wskazanie praktycznych konsekwencji wejścia w życie nowych przepisów. Mimo że dla części z nich okres vacatio legis kończy się dopiero pod koniec 2016 r., ich skomplikowanie oraz pewne niejasności, które zostały wskazane w komentarzu, uzasadniają odpowiednio wcześniejsze przygotowanie do ich stosowania. Dotyczy to przede wszystkim regulacji związanych z dokumentowaniem transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. W pozostałym zakresie wdrożone zmiany mogą być stosowane przez podatników na bieżąco.