Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących zakup urządzeń na wyposażenie stanowiska pracy, gdy środki pochodziły z urzędu pracy.
JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĘŁA IZBA: Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie mechaniki pojazdowej. Świadczone usługi naprawcze opodatkowane są 22-proc. stawką VAT. W maju 2008 r. podatnikowi przyznano z powiatowego urzędu pracy refundację kosztów wyposażenia stanowiska pracy w wysokości 14 445 zł z tytułu zatrudnienia jednej osoby bezrobotnej na stanowisku mechanik samochodowy. Podatnik dokonał zakupu urządzeń na podstawie faktur VAT, które następnie zostały przedłożone w urzędzie pracy. Na odwrocie wymienionych faktur zawarto adnotację: zakupu drugostronnie wymienionych przedmiotów w kwocie 14 450 zł dokonano ze środków Funduszu Pracy zgodnie z zawartą umową. Czy podatnik ma prawo do odliczenia VAT wykazanego w fakturach za maj 2008 r. dotyczących zakupu urządzeń objętych refundacją kosztów wyposażenia stanowiska pracy?
ODPOWIEDŹ IZBY: Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przypadku gdy dany zakup związany jest jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi od opodatkowania, prawo do odliczenia przysługuje tylko w zakresie, w jakim zakup ten służy czynnościom opodatkowanym.
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Jednocześnie nie dotyczy to sytuacji, w których brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.
W związku z tym, jeżeli zakupione przez podatnika urządzenia stanowią towary, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane do środków trwałych podlegających amortyzacji, podatnikowi przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących przedmiotowe zakupy, pod warunkiem że służą one sprzedaży opodatkowanej.
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 września 2008 r. (nr ILPP1/443-623/08-2/MK)
OPINIA
WŁADYSŁAW VARGA
doradca podatkowy w Taxpoint
Wskazana interpretacja rozstrzyga ważną kwestię możliwości odliczenia VAT w przypadku refundacji wydatków przeznaczonych na zakup środków trwałych. Interpretacja jest pozytywna dla podatników, pozwalając na odliczenie VAT w takich sytuacjach. Wątpliwości były tutaj związane z art. 88 ust. 1 pkt 2 oraz art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnik nie ma prawa do odliczenia, jeżeli wydatki na nabycie towarów lub usług nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (tzw. klauzula kosztowa), przy czym reguła ta nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem środków trwałych podlegających amortyzacji. Dyrektor izby skarbowej przyznał, że skoro refundacja dotyczyła środków trwałych, to w konsekwencji klauzula kosztowa nie może zostać zastosowana i podatnik ma prawo do odliczenia. Interpretacja jest słuszna i godna aprobaty, choć należy wskazać, że nie jest to pierwsza pozytywna interpretacja dotycząca tej kwestii. Warto również nadmienić, że klauzula kosztowa w VAT w ogóle jest przepisem, co do którego istnieją bardzo uzasadnione wątpliwości dotyczące jego zgodności z regulacjami europejskimi. Zgodnie z jedną z podstawowych zasad VAT, tj. zasadą proporcjonalności, wprowadzanie ograniczeń w zakresie prawa do odliczenia powinno służyć tylko zamierzonym celom (np. zapobieganiu nadużyciom), być ściśle zdefiniowane w przepisach VAT i nie powodować nadmiernych obciążeń. Klauzula kosztowa tych wymogów nie spełnia, stanowiąc przepis odsyłający, otwarty i ingerujący zbyt silnie w prawa podatników bez uzasadnionego celu, co zostało już dostrzeżone przez sądy administracyjne, wskazujące, że przepis ten jako sprzeczny z Dyrektywą VAT nie powinien być stosowany ani przez podatników, ani przez organy podatkowe (np. wyrok WSA w Warszawie z 15 lipca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 183/08).