Jeśli podatnik przed wymiarem daniny przekazuje darowizny żonie i udziela pożyczek, to powstaje uzasadniona obawa, że nie rozliczy się z budżetem – orzekł NSA.
Spór dotyczył interpretacji art. 33 par. 1 ordynacji podatkowej. Pozwala on jeszcze przed terminem płatności zabezpieczyć zobowiązanie podatkowe na majątku podatnika, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że nie zostanie ono wykonane. Wszystkie trzy sprawy rozpatrywane przez NSA dotyczyły tego samego przedsiębiorcy. Odliczał on podatek naliczony z pustych faktur. W związku z tym inspektor kontroli skarbowej stwierdził, że będzie musiał zwrócić VAT do budżetu, bo art. 88 ust. 3 pkt 4 lit. a ustawy o VAT nie daje mu prawa do odliczenia. Prokuratura zablokowała mu na trzy miesiące środki na rachunkach bankowych. Działała na podstawie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 46, poz. 276 ze zm.).
Jeszcze przed otrzymaniem decyzji wymiarowej podatnik podpisał intercyzę z żoną, a następnie przekazał jej w darowiźnie gotówkę oraz udziały w spółce z o.o. Z pozostałych pieniędzy udzielił pożyczki spółce, w której udziały posiadała teraz jego żona. Gdy fiskus zorientował się, że oprócz pieniędzy zablokowanych przez prokuraturę w rękach podatnika pozostał już tylko grunt z obciążoną hipoteką oraz samochód ciężarowy z 1980 r., wydał decyzję o zabezpieczeniu zobowiązań podatkowych.
Podatnik kwestionował jej zasadność. Twierdził, że nie podjął żadnych działań, które uzasadniałyby tę decyzję.
Organ stwierdził jednak, że podpisanie intercyzy z małżonką i przekazanie środków do jej majątku odrębnego może utrudnić egzekucję. – Co prawda żona i tak odpowiada za zaległość podatkową męża powstałą przed podpisaniem intercyzy, ale jej wyegzekwowanie będzie trudniejsze – wyjaśnił. Podobnie wypowiedział się w sprawie pożyczki. Stwierdził, że wprawdzie środki wrócą do majątku podatnika, ale nie wiadomo kiedy.
Zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, jak i Naczelny Sąd Administracyjny orzekły na korzyść fiskusa. Wyjaśniły, że nieregulowanie zobowiązań podatkowych czy zbywanie majątku, o których mowa w art. 33 par. 1 ordynacji, to tylko przykłady działań uzasadniających obawę o podatek. – Nie ma wątpliwości co do tego, że działania podatnika powodują zmniejszenie jego majątku. W związku z tym decyzja o zabezpieczeniu wydaje się w pełni uzasadniona – wyjaśniła sędzia NSA Krystyna Chustecka.
ORZECZNICTWO
Wyroki NSA z 14 lipca 2015 r., sygn. akt I FSK 667/14, I FSK 668/14, I FSK 669/14.