W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w prowadzeniu ewidencji przebiegu pojazdu nie stanowi ona dowodu poniesienia określonych w niej wydatków.
ORZECZENIE
Na podstawie umowy najmu spółka korzystała z samochodu osobowego należącego do jej wspólnika. Auto nie zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Organ podatkowy przeprowadził w spółce kontrolę. W jej wyniku stwierdził, że prowadzona na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT (t. j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) ewidencja przebiegu pojazdu zawiera błędy. Zdaniem organu ewidencja była nierzetelna, ponieważ ujęty w niej przebieg 105 tys. km nie pokrywał się ze stanem licznika spisywanym przy okazji przeglądów. Naczelnik urzędu skarbowego zakwestionował wszystkie wydatki na utrzymanie samochodu, stwierdzając, iż nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów.
Ponieważ organ II instancji utrzymał rozstrzygnięcie w mocy, spółka wniosła skargę do gdańskiego WSA. Wskazała, że w czasie przeprowadzania kontroli organ miał zastrzeżenia jedynie do części wyjazdów służbowych, a zatem tylko koszty z nimi związane mogły zostać, zdaniem spółki, zakwestionowane.
Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z 11 września 2008 r. oddalił skargę. Sąd stwierdził, że organy prawidłowo uznały, że popełnione błędy skutkują wyłączeniem całej ewidencji jako dowodu. Nierzetelne jej prowadzenie uniemożliwia skonfrontowanie jej zapisów z rzeczywistością. Zdaniem sądu w takiej sytuacji nie ma możliwości częściowego uznania wydatków za koszt uzyskania przychodu.
Sygn. akt I SA/Gd 248/08