Nie można odliczyć wydatków na opłacenie przewodników niedowidzących dzieci – stwierdził dyrektor krakowskiej izby.

O interpretację wystąpił ojciec dwójki małoletnich niedowidzących dzieci, mających orzeczenie o niepełnosprawności. Rodzice pracują i nie zawsze mogą je odprowadzać do szkoły i na dodatkowe zajęcia (np. do szkoły muzycznej oddalonej od miejsca zamieszkania o 17 km). Dzieciom pomagają zaprzyjaźnione osoby, a rodzice odwdzięczają im się za to różnymi prezentami.
We wspólnym rozliczeniu rocznym małżonkowie odliczyli wydatki na opłacenie przewodników niedowidzących w kwocie 4560 zł. Jednak urząd skarbowy to zakwestionował. Podobnie zrobił dyrektor krakowskiej izby w interpretacji. Wskazał, że zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 7 ustawy o PIT za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się tylko te, które zostały poniesione na opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, maksymalnie do 2280 zł rocznie.
Przepis nie wymienia przewodników dla małoletnich dzieci – zwrócił uwagę organ. Podkreślił, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a jest katalogiem zamkniętym i jego rozszerzająca interpretacja jest niedozwolona.
Interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 stycznia 2015 r., nr IBPBII/1/415-899/14/MCZ